حقیل. [ ح َ ] ( ع اِ ) زمین سخت که کوه شدن نتواند. || نام نباتی. ( منتهی الارب ).
حقیل.[ ح َ ] ( اِخ ) نام وادیی بدیار عکل در کوههای حله. || نام موضعی است بدیار بنی اسد. || نام حصنی به یمن. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).
حقیل.[ ح َ ] ( اِخ ) نام وادیی بدیار عکل در کوههای حله. || نام موضعی است بدیار بنی اسد. || نام حصنی به یمن. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).