گرجی های ایران

گرجی های ایران گروهی از مردم گرجی، و یکی از قومیت های ساکن ایران هستند که نیاکان آن ها عمدتاً به دلیل مقاومت در برابر پادشاهان ایران، از وطن خود گرجستان، به ایران تبعید می شدند. به طوری که در طول حکومت سلسله های صفویه، افشاریه و قاجاریه حدود سیصد هزار گرجی در: قزوین، استان گیلان، استان مازندران، استان گلستان، استان اصفهان، استان لرستان، استان فارس، خراسان، یزد و تهران ساکن شده اند و امروزه پس از گذشت حدود سه سده، تنها صد هزار تَن از آنان قابل شناسایی هستند که از این میان برخی از گرجی های مناطقِ ساحلیِ شمالِ ایران با حفظ برخی از عناصر فرهنگی خود یعنی: لباس، رقص، موسیقی، آشپزی و معماری شناخته می شوند و همچنین بعضی از گرجی های مناطقِ کوهستانیِ غربِ اصفهان به واسطهٔ گویش به زبان گرجی قابل شناسایی هستند.
شهرستان فریدون شهر
در طی حملات ارتش امپراتوری صفویان به گرجستان، آبادی های گرجستان ویران می شد، گرجی ها قتل عام می شدند و بازماندگان آن ها به اسارت گرفته شده و به ایران تبعید می شدند.
به استناد از منابع تاریخی متعدد، حدود ۲۲۵٬۰۰۰ گرجی در دورهٔ صفویه، ۳۰٬۰۰۰ گرجی در دورهٔ افشاریه و ۱۵٬۰۰۰ گرجی نیز در دورهٔ قاجاریه در ایران ساکن شده اند.
در حال حاضر، شمار بازماندگان اسرای گرجی که در ایران ساکن شده اند کمتر از ۳۰٬۰۰۰ تن است.