کارل رودولف گرد فون روندشتت (به آلمانی: Karl Rudolf Gerd von Rundstedt) (زاده ۱۲ دسامبر ۱۸۷۵ – درگذشته ۲۴ فوریه ۱۹۵۳) یک فِلدمارشالِ ورماخت در جنگ جهانی دوم بود.
از مهم ترین عملیات تحت رهبری وی، نبرد کیف است که به پیروزی قاطع آلمان و اسارت بیش از ۶۶۵٬۰۰۰ نیروی ارتش سرخ شوروی و همچنین تصرف اوکراین انجامید.
فون روندشتت همانند بسیاری از نظامیان هم نسلش در جنگ جهانی یکم شرکت داشت. او در سال ۱۹۳۸ بازنشسته شد، اما هیتلر او را پیش از حمله به لهستان به خدمت بازخواند و فرماندهی یکی از گروه های ارتشی آلمان را به او سپرد. او در نبرد فرانسه در ۱۹۴۰ فرماندهی یک گروه ارتشی و در حمله به شوروی عملیات بارباروسا، به سال ۱۹۴۱ فرماندهی گروه نظامی جنوب (Heeresgruppe Süd) را بر عهده داشت.
پس از جنگ او اظهار داشت که خودش بسیار به موفقیت حمله به شوروی بدبین بوده است. او در نبرد کیف، یکی از بزرگترین عملیاتهای محاصره تاریخ را فرماندهی کرد، اما به دنبال عقب نشینی در روستوف وپس از درگیری با هیتلر بر سر استراتژیهای نظامی، او در دسامبر ۱۹۴۱ از خدمت کنار گذاشته شد، اما در مارس ۱۹۴۲ به عنوان فرمانده کل ارتش غرب انتخاب شد. او همراه با فیلد مارشال اروین رومل، دیوار آتلانتیک (استحکامات نظامی آلمان در برابر حمله متفقین از غرب که از نروژ تا مرزهای اسپانیا گسترده شده بود) را پیش از حمله متفقین ارزیابی نمود. فون روندشتت معتقد بود که حمله متفقین از منطقه کاله خواهد بود و بیشتر نیروهای آلمانی را در آن منطقه متمرکز کرده بود. همزمان با پیاده شدن نیروهای متفقین در نرماندی، در ۲ ژوئیه ۱۹۴۴ گونتر فون کلوگه جایگزین فون روندشتت شد، اما پس از خودکشی فون کلوگه در پی جریانات کودتای ۲۰ ژوئیه در سپتامبر ۱۹۴۴، فون روندشتت دوباره به فرماندهی نیروهای آلمانی در غرب رسید و تا مارس ۱۹۴۵ که هیتلر او را کنار گذاشت این مقام را داشت. البته فرماندهی او بیشتر تشریفاتی بود و تصمیمات نظامی مهم را دیگران، خصوصاً هیتلر اتخاذ می کردند. فون روندشتت از نقشه های مختلف نظامیان مخالف هیتلر علیه او آگاهی داشت اما از این اقدامات حمایت نمی کرد.
از مهم ترین عملیات تحت رهبری وی، نبرد کیف است که به پیروزی قاطع آلمان و اسارت بیش از ۶۶۵٬۰۰۰ نیروی ارتش سرخ شوروی و همچنین تصرف اوکراین انجامید.
فون روندشتت همانند بسیاری از نظامیان هم نسلش در جنگ جهانی یکم شرکت داشت. او در سال ۱۹۳۸ بازنشسته شد، اما هیتلر او را پیش از حمله به لهستان به خدمت بازخواند و فرماندهی یکی از گروه های ارتشی آلمان را به او سپرد. او در نبرد فرانسه در ۱۹۴۰ فرماندهی یک گروه ارتشی و در حمله به شوروی عملیات بارباروسا، به سال ۱۹۴۱ فرماندهی گروه نظامی جنوب (Heeresgruppe Süd) را بر عهده داشت.
پس از جنگ او اظهار داشت که خودش بسیار به موفقیت حمله به شوروی بدبین بوده است. او در نبرد کیف، یکی از بزرگترین عملیاتهای محاصره تاریخ را فرماندهی کرد، اما به دنبال عقب نشینی در روستوف وپس از درگیری با هیتلر بر سر استراتژیهای نظامی، او در دسامبر ۱۹۴۱ از خدمت کنار گذاشته شد، اما در مارس ۱۹۴۲ به عنوان فرمانده کل ارتش غرب انتخاب شد. او همراه با فیلد مارشال اروین رومل، دیوار آتلانتیک (استحکامات نظامی آلمان در برابر حمله متفقین از غرب که از نروژ تا مرزهای اسپانیا گسترده شده بود) را پیش از حمله متفقین ارزیابی نمود. فون روندشتت معتقد بود که حمله متفقین از منطقه کاله خواهد بود و بیشتر نیروهای آلمانی را در آن منطقه متمرکز کرده بود. همزمان با پیاده شدن نیروهای متفقین در نرماندی، در ۲ ژوئیه ۱۹۴۴ گونتر فون کلوگه جایگزین فون روندشتت شد، اما پس از خودکشی فون کلوگه در پی جریانات کودتای ۲۰ ژوئیه در سپتامبر ۱۹۴۴، فون روندشتت دوباره به فرماندهی نیروهای آلمانی در غرب رسید و تا مارس ۱۹۴۵ که هیتلر او را کنار گذاشت این مقام را داشت. البته فرماندهی او بیشتر تشریفاتی بود و تصمیمات نظامی مهم را دیگران، خصوصاً هیتلر اتخاذ می کردند. فون روندشتت از نقشه های مختلف نظامیان مخالف هیتلر علیه او آگاهی داشت اما از این اقدامات حمایت نمی کرد.
wiki: گرد فون روندشتت