نشست اوردن

( نشست آوردن ) اقامت کردن . ساکن شدن . مقیم گشتن . یا داخل شدن . یا راه یافتن . یا جلوس کردن .

( نشست آوردن ) نشست آوردن. [ ن ِ ش َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) اقامت کردن. ساکن شدن. مقیم گشتن :
یکی دیر خارا به دست آورم
در آن دیر تنها نشست آورم.مگر خوابگاهی به دست آورم
که جاوید در وی نشست آورم. || ماندن. توقف کردن :
چون به از این مایه به دست آوری
به بود اینجا که نشست آوری. || داخل شدن. راه یافتن. جای گرفتن :
چو در بزم شاهی نشست آوری
به ار یار خندان به دست آوری.به قدس آوریدم چو آدم نشست
زدم نیز در حلقه کعبه دست. || جلوس کردن. برشدن. برآمدن بر تخت :
همه ملک ایران به دست آورد
به تخت کیان بر نشست آورد.