باگراتیونی ها (به گرجی: ბაგრატიონები) سومین و آخرین سلسلهٔ حکومتی گرجستان بودند که از سده های میانه تا اوایل سده ۱۹ میلادی بر گرجستان حکومت می کرد. این دودمان در میان کهنترین دودمان های پادشاهی مسیحی جهان قرار دارد.
نام باگرات دگرگون شده واژه ایرانی بغ داد و به معنی خداداد است. بدین ترتیب دودمان باگراتیونی به معنی دودمان بغ دادی است.
ریشه خاندان باگراتیونی مورد مناقشه است. ریشه مشترک با خاندان ارمنی باگراتونی از سوی بسیاری از پژوهشگران پذیرفته شده است. بنیان گذار این دودمان آشوت یکم بود که به پادشاهی ایبریا رسید و نوادگان او در سال ۸۸۸ میلادی به پادشاهی گرجستان رسیدند و با سیاستهای خود گرجستان را در میانه سده های ۱۱ تا ۱۳ میلادی متحد کردند. این دوره به ویژه در زمان پادشاهی داویت چهارم و نوه بزرگ او ملکه تامار را به دلیل گستره امپراتوری، نوآوریهای فرهنگی و نظامی عصر طلایی تاریخ گرجستان می نامند.
پس از تکه تکه شدن امپراتوری گرجستان در سده ۱۵ میلادی، شاخه هایی از دودمان باگراتیونی در سه بخش جدا شده گرجستان یعنی پادشاهی کارتلی، پادشاهی کاختی و پادشاهی ایمرتی تا زمان الحاق به روسیه در آغازین سده ۱۹ میلادی، حکومت می کردند. در حالی که بند سوم معاهده گئورگیوسک ادامه پادشاهی دودمان باگراتونی بر گرجستان را پس از الحاق به روسیه تضمین می کرد ولی پس از آن روسیه با نقض این بند از قرارداد، گرجستان را به صورت غیرقانونی به خود ملحق کرد. ادامه دودمان تا انقلاب فوریه سال ۱۹۱۷ به صورت خانواده ای اشرافی باقی ماند ولی پس از ایجاد جمهوری سوسیالیستی گرجستان شوروی در سال ۱۹۲۱ برخی اعضای خاندان مجبور به پذیرش مناصب پایین یا از دست دادن داراییهایشان شدند و برخی دیگر نیز به اروپای غربی مهاجرت کردند، با این وجود برخی از آنان پس از فروپاشی شوروی و استقلال گرجستان در سال ۱۹۹۱ به کشور بازگشتند.
نام باگرات دگرگون شده واژه ایرانی بغ داد و به معنی خداداد است. بدین ترتیب دودمان باگراتیونی به معنی دودمان بغ دادی است.
ریشه خاندان باگراتیونی مورد مناقشه است. ریشه مشترک با خاندان ارمنی باگراتونی از سوی بسیاری از پژوهشگران پذیرفته شده است. بنیان گذار این دودمان آشوت یکم بود که به پادشاهی ایبریا رسید و نوادگان او در سال ۸۸۸ میلادی به پادشاهی گرجستان رسیدند و با سیاستهای خود گرجستان را در میانه سده های ۱۱ تا ۱۳ میلادی متحد کردند. این دوره به ویژه در زمان پادشاهی داویت چهارم و نوه بزرگ او ملکه تامار را به دلیل گستره امپراتوری، نوآوریهای فرهنگی و نظامی عصر طلایی تاریخ گرجستان می نامند.
پس از تکه تکه شدن امپراتوری گرجستان در سده ۱۵ میلادی، شاخه هایی از دودمان باگراتیونی در سه بخش جدا شده گرجستان یعنی پادشاهی کارتلی، پادشاهی کاختی و پادشاهی ایمرتی تا زمان الحاق به روسیه در آغازین سده ۱۹ میلادی، حکومت می کردند. در حالی که بند سوم معاهده گئورگیوسک ادامه پادشاهی دودمان باگراتونی بر گرجستان را پس از الحاق به روسیه تضمین می کرد ولی پس از آن روسیه با نقض این بند از قرارداد، گرجستان را به صورت غیرقانونی به خود ملحق کرد. ادامه دودمان تا انقلاب فوریه سال ۱۹۱۷ به صورت خانواده ای اشرافی باقی ماند ولی پس از ایجاد جمهوری سوسیالیستی گرجستان شوروی در سال ۱۹۲۱ برخی اعضای خاندان مجبور به پذیرش مناصب پایین یا از دست دادن داراییهایشان شدند و برخی دیگر نیز به اروپای غربی مهاجرت کردند، با این وجود برخی از آنان پس از فروپاشی شوروی و استقلال گرجستان در سال ۱۹۹۱ به کشور بازگشتند.
wiki: باگراتیونی ها