بهرام بیگ

بهرام بیگ بن فرخ یسار پسر ارشد فرخ یسار و سی و هفتمین پادشاه حکومت شروان شاهان بود. او پس از کشته شدن پدر خود به دست شاه اسماعیل یکم به حکومت رسید. از اقدامات مهم او می توان به صلح با شاه اسماعیل اشاره کرد که موجب شد تا پس از سال ها شروان شاهان و صفویان برای مدت زمان کوتاهی با هم صلح داشته باشند.
بهرام بیگ که می دید شاه اسماعیل یکم در گیر جنگ با ازبک ها و امپراتوری عثمانی است از آنجایی که می دانست نمی تواند شاه اسماعیل را به طور کلی شکست دهد از شرایط موجود استفاده نمود و با شاه اسماعیل که از دو طرف درگیر جنگ بود صلح کرد. شاه اسماعیل که نمی خواست درگیر جنگ دیگری شود با بهرام بیگ صلح نمود و پس از سالیان زیاد شروان شاهان با صفویان صلح نمودند گرچه این صلح بیشتر از یک سال دوام نیاورد.
بهرام بیگ در زمان حکومت خود برادرش غازی بیگ را به عنوان فرمانده سپاه شروان شاهان منسوب کرد و غازی بیگ سپاهی به نام سپاه طلایی قفقاز تشکیل داد. وقتی بهرام بیگ دید که برادرش این سپاه را تشکیل داده است فکر کرد او قسط تصرف تاج و تخت را دارد بنابراین برادرش را از سمتش عزل نمود و دستور قتل او را صادر کرد. غازی بیگ که از این امر مطلع شد شبانگاه برادر خود را به قتل رساند و تاج و تخت را تصاحب کرد.