موش ها و ادم ها

موش ها و آدم ها. موش ها و آدم ها (به انگلیسی: Of Mice and Men) عنوان یک رمان کوتاه از نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات، جان استاین بک بوده که در سال ۱۹۳۷ به چاپ رسیده است. نویسنده در این داستان از سرگذشت غم انگیز دو کارگر مزرعه مهاجر، جُرج میلتون و لِنی اسمال می نویسد که در رکود بزرگ آن روزگار در کالیفرنیا به دنبال یافتن کار به هر سمت و سویی روانه می شوند و در فکر دست و پا کردن مزرعه ای برای خودشان هستند .جان استاین بک به بهانه ی معرفی این دو شخصیت تصویری روشن از زندگی کارگران فصلی و پاره وقت در مزارع و کشتزار ها در دهه ی١٩٣٠ایالات متحده به دست میدهد ، تصویری که در عین شفافیت در توده ای از کسالت و غبار فرو رفته است .
http://en.wikipedia.org/wiki/Of_Mice_and_Men
جورج میلتون و لنی اسمال دو دوست اند که با مهتری در آخور اسب ها در اسبداری ها روزگار می گذرانند. آرزوی دیرین هر دویشان آن است که روزی جایی را بخرند و در آن خرگوش پرورش دهند. لنی از بچگی از نوازش چیزهای نرم خوشش می آید و زور بازوی بسیاری دارد ولی چندان باهوش نیست و کودن است. از همین رو دچار دردسر می شود، بویژه هنگامی که زن پسر ارباب، کرلی، از او می خواهد تا موهایش را نوازش کند. لنی نخواسته زن بیچاره را می کشد و از ترس می گریزد. کرلی خشمگین با مردانش در پی یافتن و از پای درآوردن لنی راهی می شود. جرج هم برغم سوگندش برای پشتیبانی از لنی در چنین درگیری هایی به گروه پیوسته در پی لنی راهی می شود. چون می بیند دوستش گیر افتاده و راه گریز ندارد با هفت تیر به گردنش شلیک می کند و او را می کشد.
مبنای این داستان آموخته های زندگی استاین بک دربارهٔ زندگی مردان بی خانمان و دربدر در پی کارگری در اسبداری ها است. نام این داستان از سروده رابرت برنز برگرفته شده است. در این داستان همه به نوعی تنها هستند و آرزوهایشان را دست مایه ای برای فرار از این تنهایی قرار داده اند. در کتاب موش ها و آدم ها، به تعبیری  از آرزوهای بر باد رفته آد م ها سخن می گوید. این کتاب در کنار شاهکار جان اشتاین بک یعنی خوشه های خشم، از پر مخاطب ترین آثار وی محسوب می شود.
این کتاب ارزشمند بر اساس ترجمه ای از سروش حبیبی توسط رادیو تهران در رادیو و قابل برنامه سریالی کتاب شب اجرا شده است.

---

---

موش ها و آدم ها. موش ها و آدم ها (Of Mice and Men)
رمانی از جان ارنست اشتاین بِک، منتشرشده به انگلیسی در ۱۹۳۷. جورج و لِنی، قهرمانان داستان، کارگران روزمزدی اند که به امید خریدن مزرعه ای کوچک، در جست وجوی کار به حوالی کالیفرنیا می روند. لنی مردی درشت اندام و کودن اما صادق است که تنها علاقه اش نوازش چیزهای ابریشمی، مثل پوست موش هاست. این دو دوست که حامی یکدیگرند، عاقبت در مزرعۀ شخصی به نام کرلی اجیر می شوند. زن آتشین مزاج و لوندِ پسرِ کرلی که از حسادت های شوهرش به ستوه آمده است، لنی را وسوسه می کند، اما چون می ترسد و می خواهد پَس بِکِشد، لنیِ کودن برای آن که مانع جیغ زدن او شود ناخواسته باعث مرگ زن می شود. پسر کرلی، همراه گروهی که جورج نیز در میان آن هاست، لنی را تعقیب می کنند. جورج زودتر از دیگران لنی را می یابد و همچنان که با او دربارۀ مزرعۀ آینده شان حرف می زند، برای نجات لنی از شکنجه شدن و مرگ با چوبۀ دار، خود، او را از پشت به ضرب گلوله می کُشد. موش ها و آدم ها، که اشتاین بک عنوان آن را از یکی از شعرهای رابرت برنز گرفته است، به شیوه ای مستقیم، در یک مقطع زمانی، و بدون شاخ و برگ اضافی، و با لحنی بی طرفانه و ایجازگونه روایت شده است. این رمان پس از انتشار خوانندگان بسیار یافت، و از نمایشی که اشتاین بک خود در همان سال (۱۹۳۷) از آن به صحنه برد نیز استقبال فراوان شد.