مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران با نام سابق انجمن شاهنشاهی فلسفه در راستای تأمین نیازهای تحقیقاتی و پژوهشی کشور ایران در زمینهٔ فلسفه، حکمت و دانش های وابسته به آن ها تشکیل شده است. این مؤسسه به همین منظور هر هفته جلسات هفتگی آزاد با سخنرانی یکی از صاحب نظران در فلسفه و دانش های مرتبط در دفتر خود که به «خانهٔ حکمت و فلسفه» معروف است، برگزار می کند. این جلسات از شبکه ۴ سیمای جمهوری اسلامی پخش می شود.
فلسفهٔ غرب به مدیریت غلامرضا اعوانی
فلسفهٔ اسلامی به مدیریت غلامحسین ابراهیمی دینانی
کلام به مدیریت مصطفی محقق داماد
مطالعات علم به مدیریت حسین معصومی همدانی
ادیان و عرفان به مدیریت شهرام پازوکی
منطق به مدیریت ضیاء موحد.
فلسفه علوم انسانی به مدیریت مهدی عبداللهی
مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران در مهرماه ۱۳۵۳ به صورت یک تشکل خصوصی پایه گذاری شد. پایه گذار آن سید حسین نصر بود که به تشویق ریموند کلیبانسکی، رئیس وقت مؤسسهٔ بین المللی فلسفه در فرانسه، این مؤسسه را با نام اولیه «انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفهٔ ایران» به منظور معرفی نوشته ها و پژوهش های انجام شده در زمینهٔ فلسفه و عرفان در ایرانِ پیش و پس از اسلام و برای آشنا ساختن ایرانیان با مکتب های فکری فلسفه غربی و شرقی بنیان گذاشت. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران تا سال ۱۳۶۱ فعالیت های انجمن متوقف شد. در سال ۱۳۶۳، انجمن حکمت و فلسفهٔ ایران و ۱۲ مؤسسهٔ دیگر زیر نظر وزارت علوم و مؤسسهٔ مطالعات فرهنگی (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی کنونی) قرار گرفت. در آذر ماه ۱۳۷۷ انجمن به طور رسمی ثبت شد و در سال ۸۰ به «مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» تغییر نام داد. این مؤسسه که پیش از این در قالب دو پژوهشکده «حکمت و ادیان» و «تاریخ و فلسفهٔ علم» فعالیت می کرد که بر اساس مصوبهٔ شورای گسترش آموزش عالی در خردادماه ۱۳۸۰ در ساختار جدید به فعالیت خود ادامه می دهد.
در سال 1390، به پیشنهاد معاون محترم وزارت علوم و فناوری و حکم وزیر محترم وقت، ریاست مؤسسه تغییر کرد و استاد اعوانی پس از سالها تلاش و فداکاری، کرسی مدیریت را به استاد عبدالحسین خسروپناه داد. استاد خسروپناه مؤلف حدود 50 کتاب و دهها مقالة علمی-پژوهشی، سخنران مدعوّ همایشهای معتبر داخلی و بینالمللی، دارای سوابق مدیریتی و سمتهای علمی–اجرایی در مراکز متعدد پژوهشی، صاحب افتخارات فراوان از مراکز متعدد مانند جایزه بینالمللی علوم انسانی اسلامی، کتاب برگزیده سال حوزه، کتاب برتر کنگرة دین پژوهان، جایزه مطهر از سوی ریاست محترم جمهوری، کتاب برتر در جشنواره فرهنگی سال در دفعات مکرّر، دریافت لوح تقدیر از مقام معظم رهبری(زید عزه)، مدرّس حوزه و دانشگاه، شاگرد بزرگانی مانند حضرات آیات وحید خراسانی، فاضل لنکرانى، مکارم شیرازی، حسن زاده آملی، جوادى آملی، مصباح یزدی و جعفر سبحانی می باشد.
یکی از آثار مدیریت موسسه حکمت و فلسفه ایران، اهتمام به برقراری روابط متقابل با مراکز علمی و شخصیتهای تاثیرگذار معاصر جهان می باشد؛ حضور فیلسوفان طراز اول کشورهایی همچون هند، ترکیه، روسیه، آلمان، انگلیس، آمریکا، اتریش، استرالیا، فرانسه، فیلیپین، یونان و ایتالیا در این موسسه، شاهد تعامل موفق این مجموعة پژوهشی با مراکز علمی بین المللی است. در مقابل، دعوت برخی از این مراکز خارجی از ریاست محترم و شخصیتهای برجسته و پیشکسوت مؤسسه برای مسافرت و سخنرانی علمی به کشورهای مذکور، نشان از اثرگذاری این روابط دارد. در همین راستا، آثار استاد عبدالحسین خسروپناه توسط پژوهشگران خارجی به زبانهای زندة دنیا مانند زبان انگلیسی و اردو و عربی ترجمه شده است و مورد استقبال فرهیختگان جهان قرار گرفته است.
فلسفهٔ غرب به مدیریت غلامرضا اعوانی
فلسفهٔ اسلامی به مدیریت غلامحسین ابراهیمی دینانی
کلام به مدیریت مصطفی محقق داماد
مطالعات علم به مدیریت حسین معصومی همدانی
ادیان و عرفان به مدیریت شهرام پازوکی
منطق به مدیریت ضیاء موحد.
فلسفه علوم انسانی به مدیریت مهدی عبداللهی
مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران در مهرماه ۱۳۵۳ به صورت یک تشکل خصوصی پایه گذاری شد. پایه گذار آن سید حسین نصر بود که به تشویق ریموند کلیبانسکی، رئیس وقت مؤسسهٔ بین المللی فلسفه در فرانسه، این مؤسسه را با نام اولیه «انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفهٔ ایران» به منظور معرفی نوشته ها و پژوهش های انجام شده در زمینهٔ فلسفه و عرفان در ایرانِ پیش و پس از اسلام و برای آشنا ساختن ایرانیان با مکتب های فکری فلسفه غربی و شرقی بنیان گذاشت. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران تا سال ۱۳۶۱ فعالیت های انجمن متوقف شد. در سال ۱۳۶۳، انجمن حکمت و فلسفهٔ ایران و ۱۲ مؤسسهٔ دیگر زیر نظر وزارت علوم و مؤسسهٔ مطالعات فرهنگی (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی کنونی) قرار گرفت. در آذر ماه ۱۳۷۷ انجمن به طور رسمی ثبت شد و در سال ۸۰ به «مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» تغییر نام داد. این مؤسسه که پیش از این در قالب دو پژوهشکده «حکمت و ادیان» و «تاریخ و فلسفهٔ علم» فعالیت می کرد که بر اساس مصوبهٔ شورای گسترش آموزش عالی در خردادماه ۱۳۸۰ در ساختار جدید به فعالیت خود ادامه می دهد.
در سال 1390، به پیشنهاد معاون محترم وزارت علوم و فناوری و حکم وزیر محترم وقت، ریاست مؤسسه تغییر کرد و استاد اعوانی پس از سالها تلاش و فداکاری، کرسی مدیریت را به استاد عبدالحسین خسروپناه داد. استاد خسروپناه مؤلف حدود 50 کتاب و دهها مقالة علمی-پژوهشی، سخنران مدعوّ همایشهای معتبر داخلی و بینالمللی، دارای سوابق مدیریتی و سمتهای علمی–اجرایی در مراکز متعدد پژوهشی، صاحب افتخارات فراوان از مراکز متعدد مانند جایزه بینالمللی علوم انسانی اسلامی، کتاب برگزیده سال حوزه، کتاب برتر کنگرة دین پژوهان، جایزه مطهر از سوی ریاست محترم جمهوری، کتاب برتر در جشنواره فرهنگی سال در دفعات مکرّر، دریافت لوح تقدیر از مقام معظم رهبری(زید عزه)، مدرّس حوزه و دانشگاه، شاگرد بزرگانی مانند حضرات آیات وحید خراسانی، فاضل لنکرانى، مکارم شیرازی، حسن زاده آملی، جوادى آملی، مصباح یزدی و جعفر سبحانی می باشد.
یکی از آثار مدیریت موسسه حکمت و فلسفه ایران، اهتمام به برقراری روابط متقابل با مراکز علمی و شخصیتهای تاثیرگذار معاصر جهان می باشد؛ حضور فیلسوفان طراز اول کشورهایی همچون هند، ترکیه، روسیه، آلمان، انگلیس، آمریکا، اتریش، استرالیا، فرانسه، فیلیپین، یونان و ایتالیا در این موسسه، شاهد تعامل موفق این مجموعة پژوهشی با مراکز علمی بین المللی است. در مقابل، دعوت برخی از این مراکز خارجی از ریاست محترم و شخصیتهای برجسته و پیشکسوت مؤسسه برای مسافرت و سخنرانی علمی به کشورهای مذکور، نشان از اثرگذاری این روابط دارد. در همین راستا، آثار استاد عبدالحسین خسروپناه توسط پژوهشگران خارجی به زبانهای زندة دنیا مانند زبان انگلیسی و اردو و عربی ترجمه شده است و مورد استقبال فرهیختگان جهان قرار گرفته است.