مترادف نهفتن : اختفا، پنهان کردن، پوشاندن، پوشیدن، مخفی کردن، نهان کردن
متضاد نهفتن : افشا، فاش کردن
نهفتن
مترادف نهفتن : اختفا، پنهان کردن، پوشاندن، پوشیدن، مخفی کردن، نهان کردن
متضاد نهفتن : افشا، فاش کردن
فارسی به انگلیسی
to hide, to conceal
فارسی به عربی
اخف , جلد , دولاب
مترادف و متضاد
اختفا، پنهان کردن، پوشاندن، پوشیدن، مخفی کردن، نهان کردن ≠ افشا، فاش کردن
پنهان شدن، پوست کندن، پنهان کردن، مخفی کردن، نهفتن، پوشیدن، مخفی نگاه داشتن، ابشتن، خود را پنهان ساختن
پوشاندن، پنهان کردن، مخفی کردن، نهفتن، نهان کردن
پنهان کردن، نهفتن
فرهنگ فارسی
پوشیده وپنهان، پوشیدگی وپنهان شدن، پناهگاه
( نهفت - خواهدنهفت -- نهفته ) ۱ - ( مصدر ) پوشیده کردن پنهان ساختن : (( بخورشید رویان سپهدار گفت که این خواب را باز باید نهفت . ) ) ( شا. بخ . ۲ ) ۳۸ : ۱- ( مصدر ) پوشیده شدن پنهان شدن .
( نهفت - خواهدنهفت -- نهفته ) ۱ - ( مصدر ) پوشیده کردن پنهان ساختن : (( بخورشید رویان سپهدار گفت که این خواب را باز باید نهفت . ) ) ( شا. بخ . ۲ ) ۳۸ : ۱- ( مصدر ) پوشیده شدن پنهان شدن .
فرهنگ معین
(نُ یا نِ هُ تَ ) [ په . ] ۱ - (مص م . ) پنهان کردن . ۲ - (مص ل . ) پوشیده شدن ، پنهان شدن .
لغت نامه دهخدا
نهفتن. [ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ت َ ] ( مص ) پوشیدن. پنهان کردن. ( از آنندراج ) از حاشیه برهان قاطع چ معین ) ( ناظم الاطباء ). مخفی نمودن. ( ناظم الاطباء ). نهان کردن. مستور کردن. مکتوم داشتن. کتمان کردن. مستور داشتن. پوشاندن. پوشیده داشتن :
سخنگوی هر گفتنی را بگفت
همه گفت دانا ز نادان نهفت.
که راز بزرگان بباید نهفت.
وگرنه من این رازکی گفتمی.
که از تو سخن را نباید نهفت.
هیچ معشوقه او را دل و دیده نشکفت.
بسی نیکوتر از نابوده گفتن.
ولی گفته را باز نتوان نهفت.
برآمد از پس صبح آفتاب عرش ظلال.
زود گردد با مراد خویش جفت.
که حق ز اهل باطل بباید نهفت.
مشک را چون توان نهفت آخر.
کرک داند نهفتن خایه.
که در بیخودی راز نتوان نهفت.
نتوان نهفتن درد از طبیبان.
نگه کرد کسری به داننده گفت
که دانش چرا باید اندرنهفت.
دگر نامش اندر نهفتم همی.
خلاف دوستی باشد به ترک دوستان گفتن
نبایستی نمودن روی و دیگر بار بنهفتن.
نهفتند صندوق او را به خاک
سخنگوی هر گفتنی را بگفت
همه گفت دانا ز نادان نهفت.
بوشکور.
دبیر جهاندیده را خواند و گفت که راز بزرگان بباید نهفت.
فردوسی.
ندیدم که بر شاه بنهفتمی وگرنه من این رازکی گفتمی.
فردوسی.
وز آن پس هجیر سپهبدش گفت که از تو سخن را نباید نهفت.
فردوسی.
اینهمه زاری عاشق بنمود و ننهفت هیچ معشوقه او را دل و دیده نشکفت.
منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 190 ).
گناه بوده بر مردم نهفتن بسی نیکوتر از نابوده گفتن.
فخرالدین اسعد.
فروغ خور به گل نتوان نهفتن.فخرالدین اسعد.
سخن تا نگوئی توانیش گفت ولی گفته را باز نتوان نهفت.
؟ ( از کلیله و دمنه ).
خود راستی نهفتن هرگز کجا توان.مسعودسعد.
چو صبح صادق دین را نهفت ظل ابد.برآمد از پس صبح آفتاب عرش ظلال.
خاقانی.
گفت پیغمبر که هر کو سر نهفت زود گردد با مراد خویش جفت.
مولوی.
نیارستم از حق دگر هیچ گفت که حق ز اهل باطل بباید نهفت.
سعدی.
هم بباید سخن بگفت آخرمشک را چون توان نهفت آخر.
اوحدی.
طفل را نیست بهتر از دایه کرک داند نهفتن خایه.
اوحدی.
به مستی توان در اسرار سفت که در بیخودی راز نتوان نهفت.
حافظ.
ما راز پنهان با یار گفتیم نتوان نهفتن درد از طبیبان.
حافظ.
- اندرنهفتن ؛ پوشیده داشتن. مکتوم داشتن. کتمان کردن : نگه کرد کسری به داننده گفت
که دانش چرا باید اندرنهفت.
فردوسی.
به آواز شیروی گفتم همی دگر نامش اندر نهفتم همی.
فردوسی.
- روی نهفتن ؛ غایب شدن : خلاف دوستی باشد به ترک دوستان گفتن
نبایستی نمودن روی و دیگر بار بنهفتن.
سعدی.
|| دفن کردن : نهفتند صندوق او را به خاک
نهفتن . [ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ت َ ] (مص ) پوشیدن . پنهان کردن . (از آنندراج ) از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (ناظم الاطباء). مخفی نمودن . (ناظم الاطباء). نهان کردن . مستور کردن . مکتوم داشتن . کتمان کردن . مستور داشتن . پوشاندن . پوشیده داشتن :
سخنگوی هر گفتنی را بگفت
همه گفت دانا ز نادان نهفت .
دبیر جهاندیده را خواند و گفت
که راز بزرگان بباید نهفت .
ندیدم که بر شاه بنهفتمی
وگرنه من این رازکی گفتمی .
وز آن پس هجیر سپهبدش گفت
که از تو سخن را نباید نهفت .
اینهمه زاری عاشق بنمود و ننهفت
هیچ معشوقه او را دل و دیده نشکفت .
گناه بوده بر مردم نهفتن
بسی نیکوتر از نابوده گفتن .
فروغ خور به گل نتوان نهفتن .
سخن تا نگوئی توانیش گفت
ولی گفته را باز نتوان نهفت .
خود راستی نهفتن هرگز کجا توان .
چو صبح صادق دین را نهفت ظل ابد.
برآمد از پس صبح آفتاب عرش ظلال .
گفت پیغمبر که هر کو سر نهفت
زود گردد با مراد خویش جفت .
نیارستم از حق دگر هیچ گفت
که حق ز اهل باطل بباید نهفت .
هم بباید سخن بگفت آخر
مشک را چون توان نهفت آخر.
طفل را نیست بهتر از دایه
کرک داند نهفتن خایه .
به مستی توان در اسرار سفت
که در بیخودی راز نتوان نهفت .
ما راز پنهان با یار گفتیم
نتوان نهفتن درد از طبیبان .
- اندرنهفتن ؛ پوشیده داشتن . مکتوم داشتن . کتمان کردن :
نگه کرد کسری به داننده گفت
که دانش چرا باید اندرنهفت .
به آواز شیروی گفتم همی
دگر نامش اندر نهفتم همی .
- روی نهفتن ؛ غایب شدن :
خلاف دوستی باشد به ترک دوستان گفتن
نبایستی نمودن روی و دیگر بار بنهفتن .
|| دفن کردن :
نهفتند صندوق او را به خاک
ندارد جهان از چنین کار باک .
چنین گفت رومی یکی رهنمای
که ایدر نهفتن ورا [ اسکندر را ] نیست رای .
|| مخفی شدن . پنهان گشتن . (ناظم الاطباء). پوشیده شدن . پنهان شدن . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || زیبا گشتن . جمیل شدن . (ناظم الاطباء)؟
سخنگوی هر گفتنی را بگفت
همه گفت دانا ز نادان نهفت .
بوشکور.
دبیر جهاندیده را خواند و گفت
که راز بزرگان بباید نهفت .
فردوسی .
ندیدم که بر شاه بنهفتمی
وگرنه من این رازکی گفتمی .
فردوسی .
وز آن پس هجیر سپهبدش گفت
که از تو سخن را نباید نهفت .
فردوسی .
اینهمه زاری عاشق بنمود و ننهفت
هیچ معشوقه او را دل و دیده نشکفت .
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 190).
گناه بوده بر مردم نهفتن
بسی نیکوتر از نابوده گفتن .
فخرالدین اسعد.
فروغ خور به گل نتوان نهفتن .
فخرالدین اسعد.
سخن تا نگوئی توانیش گفت
ولی گفته را باز نتوان نهفت .
؟ (از کلیله و دمنه ).
خود راستی نهفتن هرگز کجا توان .
مسعودسعد.
چو صبح صادق دین را نهفت ظل ابد.
برآمد از پس صبح آفتاب عرش ظلال .
خاقانی .
گفت پیغمبر که هر کو سر نهفت
زود گردد با مراد خویش جفت .
مولوی .
نیارستم از حق دگر هیچ گفت
که حق ز اهل باطل بباید نهفت .
سعدی .
هم بباید سخن بگفت آخر
مشک را چون توان نهفت آخر.
اوحدی .
طفل را نیست بهتر از دایه
کرک داند نهفتن خایه .
اوحدی .
به مستی توان در اسرار سفت
که در بیخودی راز نتوان نهفت .
حافظ.
ما راز پنهان با یار گفتیم
نتوان نهفتن درد از طبیبان .
حافظ.
- اندرنهفتن ؛ پوشیده داشتن . مکتوم داشتن . کتمان کردن :
نگه کرد کسری به داننده گفت
که دانش چرا باید اندرنهفت .
فردوسی .
به آواز شیروی گفتم همی
دگر نامش اندر نهفتم همی .
فردوسی .
- روی نهفتن ؛ غایب شدن :
خلاف دوستی باشد به ترک دوستان گفتن
نبایستی نمودن روی و دیگر بار بنهفتن .
سعدی .
|| دفن کردن :
نهفتند صندوق او را به خاک
ندارد جهان از چنین کار باک .
فردوسی .
چنین گفت رومی یکی رهنمای
که ایدر نهفتن ورا [ اسکندر را ] نیست رای .
فردوسی .
|| مخفی شدن . پنهان گشتن . (ناظم الاطباء). پوشیده شدن . پنهان شدن . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || زیبا گشتن . جمیل شدن . (ناظم الاطباء)؟
فرهنگ عمید
۱. پوشیده و پنهان کردن.
۲. [قدیمی] در خاک پنهان کردن، به خاک سپردن، دفن کردن.
۳. (مصدر لازم ) [قدیمی] پوشیده و مخفی شدن.
۲. [قدیمی] در خاک پنهان کردن، به خاک سپردن، دفن کردن.
۳. (مصدر لازم ) [قدیمی] پوشیده و مخفی شدن.
پیشنهاد کاربران
آب شتن
کلمات دیگر: