کلمه جو
صفحه اصلی

طهیه

لغت نامه دهخدا

( طهیة ) طهیة. [ طُ هََ ی ْ ی َ ] ( اِخ ) قبیله ای است. ( منتهی الارب ). و رجوع به عقدالفرید ج 3 ص 298 و ج 6 ص 8 و 66 و 69 شود.

طهیة. [ طُ هََ ی ْ ی َ ] ( اِخ ) ابن ابی زهیر الهندی. رجوع به عقدالفرید ج 1 ص 288 و الاصابه ج 3 ص 8، 297 شود.

طهیة. [ طُ هََ ی ْ ی َ ] ( اِخ ) دختر عبدشمس بن سعد از طائفه تمیم عدنانیه یا جاهلیه است از ابناء عدنانیه که به «بنوطهیة» معروفند و نسبت به وی طهوی بسکون هاء میباشد. ( الاعلام زرکلی ج 2 ص 452 ).

طهیة. [ طُ هََ ی ْ ی َ ] (اِخ ) دختر عبدشمس بن سعد از طائفه ٔ تمیم عدنانیه یا جاهلیه است از ابناء عدنانیه که به «بنوطهیة» معروفند و نسبت به وی طهوی بسکون هاء میباشد. (الاعلام زرکلی ج 2 ص 452).


طهیة. [ طُ هََ ی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن ابی زهیر الهندی . رجوع به عقدالفرید ج 1 ص 288 و الاصابه ج 3 ص 8، 297 شود.


طهیة. [ طُ هََ ی ْ ی َ ] (اِخ ) قبیله ای است . (منتهی الارب ). و رجوع به عقدالفرید ج 3 ص 298 و ج 6 ص 8 و 66 و 69 شود.



کلمات دیگر: