<div class="boxBd">غلغله افکندن. [ غ ُغ ُ ل َ / ل ِ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) یا غلغله فکندن ، شور و غوغا افکندن. فریاد و هایهوی برآوردن. غریو کردن. بانگ و آواز برآوردن. غلغله انداختن : <br>خیمه ازین دائره بیرون فکن <br>غلغله در عالم بی چون فکن.<div class="au">امیرخسرو ( از آنندراج ).</div>رجوع به غلغله انداختن و غلغل افکندن و غلغل انداختن شود.</div>

غلغله افکندن. [ غ ُغ ُ ل َ / ل ِ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) یا غلغله فکندن ، شور و غوغا افکندن. فریاد و هایهوی برآوردن. غریو کردن. بانگ و آواز برآوردن. غلغله انداختن : خیمه ازین دائره بیرون فکن غلغله در عالم بی چون فکن. امیرخسرو ( از آنندراج ). رجوع به غلغله انداختن و غلغل افکندن و غلغل انداختن شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( مصدر ) ۱ - شور و غوغا انداختن فریاد و هیاهوی بر آوردن ۲ - آشوب بر پا کردن .</div>

( مصدر ) ۱ - شور و غوغا انداختن فریاد و هیاهوی بر آوردن ۲ - آشوب بر پا کردن .

غلغله افکندن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا