کلمه جو
صفحه اصلی

شتله

لغت نامه دهخدا

( شتلة ) شتلة. [ ش َ ل َ ] ( ع اِ ) روییدنی که از جایی برکنند تا جایی دیگر کارند، چون سبزه و جز آن. ( از محیط المحیط ).
- شتلةالسم ؛ گیاه دافع سموم.
- شتلة قرنفل ؛ نام درختی است.
- شتلةالقطن ؛ علف پنبه. گیاه دافع سرطان.
- شتلةالکتان ؛ نام گیاهی است.
- شتلةالنیل ؛ گیاهی است که برای وسمه به کار رود. ( از دزی ج 1 ص 727 ).

شتلة. [ ش َ ل َ ] (ع اِ) روییدنی که از جایی برکنند تا جایی دیگر کارند، چون سبزه و جز آن . (از محیط المحیط).
- شتلةالسم ؛ گیاه دافع سموم .
- شتلة قرنفل ؛ نام درختی است .
- شتلةالقطن ؛ علف پنبه . گیاه دافع سرطان .
- شتلةالکتان ؛ نام گیاهی است .
- شتلةالنیل ؛ گیاهی است که برای وسمه به کار رود. (از دزی ج 1 ص 727).


دانشنامه عمومی

شهر شتله (به فرانسوی: Châtelet) در شهرستان شرلروآ در استان انو در منطقه فدرال والوون در کشور بلژیک واقع شده است.
بلژیک
فهرست شهرهای بلژیک


کلمات دیگر: