کلمه جو
صفحه اصلی

طهیان

لغت نامه دهخدا

طهیان. [ طَ هََ ] ( ع اِ ) سرکوه. || تراشه چوب. ( منتهی الارب ). || کوزه آویز. ( مهذب الاسماء در سه نسخه خطی ).

طهیان. [ طَهَْ / طَ هََ ] ( اِخ ) کوهی است. ( منتهی الارب ). نام قله کوهی است در یمن. ( از معجم البلدان ).

طهیان . [ طَ هََ ] (ع اِ) سرکوه . || تراشه ٔ چوب . (منتهی الارب ). || کوزه آویز. (مهذب الاسماء در سه نسخه ٔ خطی ).


طهیان . [ طَهَْ / طَ هََ ] (اِخ ) کوهی است . (منتهی الارب ). نام قله ٔ کوهی است در یمن . (از معجم البلدان ).



کلمات دیگر: