<p><span class=""hl"">عسبارة.</span> [ ع ِ رَ ] (ع اِ) بچه ٔ کفتار از گرگ . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و گویند تذکیر و تأنیث آن برابر است . (از اقرب الموارد). حیوانی که از کفتار ماده و گرگ نر زایَد. (یادداشت مرحوم دهخدا). عسبار. رجوع به عسبار شود.<br></p>

عسبارة. [ ع ِ رَ ] (ع اِ) بچه ٔ کفتار از گرگ . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و گویند تذکیر و تأنیث آن برابر است . (از اقرب الموارد). حیوانی که از کفتار ماده و گرگ نر زایَد. (یادداشت مرحوم دهخدا). عسبار. رجوع به عسبار شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( عسبارة )</b> عسبارة. [ ع ِ رَ ] ( ع اِ ) بچه کفتار از گرگ. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و گویند تذکیر و تأنیث آن برابر است. ( از اقرب الموارد ). حیوانی که از کفتار ماده و گرگ نر زایَد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). عسبار. رجوع به عسبار شود.</div>

( عسبارة ) عسبارة. [ ع ِ رَ ] ( ع اِ ) بچه کفتار از گرگ. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و گویند تذکیر و تأنیث آن برابر است. ( از اقرب الموارد ). حیوانی که از کفتار ماده و گرگ نر زایَد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). عسبار. رجوع به عسبار شود.

عسباره

لغت نامه دهخدا