غلغل درافکندن

( مصدر ) بانگ و فریاد کردن شور و غوغا کردن .

غلغل درافکندن. [ غ ُ غ ُ دَ اَ ک َ دَ] ( مص مرکب ) یا غلغل درفکندن. شور و غوغا و بانگ و آواز برآوردن. فریاد و غوغا پدید آوردن :
پلپلی چند را بر آتش ریز
غلغلی درفکن به آتش تیز.چو بلبل سرایان چو گل تازه روی
ز شوخی درافکنده غلغل به کوی.