فرماینده . غالبا به صورت مزید موخر آید و اگر به تنهایی آید فعل امر است از فرمودن .
فرمای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرمای. [ ف َ ] ( نف مرخم ) فرما. ( ناظم الاطباء ). فرماینده. غالباً به صورت مزید مؤخر آید و اگر به تنهایی آید فعل امر است از فرمودن. رجوع به فرما شود.
کلمات دیگر: