طهاوة. [ طُ وَ ] (ع اِ) سرشیر که مانند پوست تنک بالای آن جمع آید. || سرخون . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
طهاوه
لغت نامه دهخدا
( طهاوة ) طهاوة. [ طُ وَ ] ( ع اِ ) سرشیر که مانند پوست تنک بالای آن جمع آید. || سرخون. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: