طنف

برامدگي , تاق نما , اويزان بودن , تهديد کردن , مشرف بودن

طنف . [ طَ / طُ / طَ ن َ / طُ ن ُ ] (ع اِ) تندی از کوه بیرون برآمده . || آنچه بر آید از کوه . (منتهی الارب ). || گردن . (منتخب اللغات ). آنچه از گردن بلندی و برآمدگی داشته باشد. (منتخب اللغات ). سر کوه .ج ، اطناف ، طنوف . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). || هرچه بلند و بیرون آمده باشد از بنا. (منتهی الارب ). || کرانه های دیوار به خشت فروگرفته . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). || پوشش در سرا. (منتهی الارب ). پوشش در سرای که از بنا پیش آمده باشد و از بالا درگذشته باشد. (منتخب اللغات ).

طنف . [ طَ ن َ / طَ ] (ع اِ) دوال . (منتهی الارب ). دوالها. پوستها. پوست پاره ٔ سرخ که بر جامه دانها باشد. (منتهی الارب ). || تهمت . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (مهذب الاسماء). بهتان . (منتخب اللغات ).

طنف . [ طَ ن ِ ] (ع ص ) کم خوار. || متهم . || بدنیت . (منتهی الارب ).

طنف . [ طُ ] (ع اِ) رجوع به طَنْف شود.

طنف . [ طُ ن ُ ] (ع اِ) رجوع به طَنْف شود.