شوریده رنگ

( صفت ) رنگ پریده .

شوریده رنگ. [ دَ / دِ رَ ] ( ص مرکب ) رنگ پریده. ( ناظم الاطباء ). رنگ بگردانیده :
در این بود درویش شوریده رنگ
که شیری درآمد شغالی به چنگ. || کنایه از مردم رند و ملامتی. ( آنندراج ) :
بپرسیدم این کشور آسوده کی شد
کسی گفت سعدی چه شوریده رنگی.در اوباش ، پاکان شوریده رنگ
همان جای تاریک و لعل است و سنگ.یکی گفتش ای یار شوریده رنگ
تو هرگز غزا کرده ای در فرنگ.

۱. رنگ پریده.
۲. افسرده.
۳. ملامت شده.