نهازی

(نُ ) (حامص . ) پیشوایی ، رهبری .

نهازی. [ ن ُ ] ( حامص )پیش آهنگی. پیش روی. پیشوائی. نهاز بودن :
نیابد عدوی تو هرگز بلندی
نیابد بز لنگ هرگز نهازی.رجوع به نهاز شود.
- نهازی کردن ؛ پیشاهنگ شدن. پیشرو رمه گشتن. راهبری کردن :
دل گمراه را زی راه دین کش
به از تو کرد نتوان کس نهازی.از هول تو شیر نهازخواره
پیش رمه ترسان کند نهازی.

پیشروی.