تضاغن. [ ت َ غ ُ ] ( ع مص ) بر یکدیگر کین گرفتن. ( زوزنی ). با هم کینه ورزیدن و پنهان داشتن کینه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
تضاغن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
با هم کینه ورزیدن، کینۀ یکدیگر را در دل گرفتن، کینه جویی کردن.
کلمات دیگر: