شوریده کار

( صفت ) آن که کارهایش در هم و برهم باشد آشفته کار .

شوریده کار. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) پریشان کار. ( از آنندراج ). آنکه کارهای وی درهم باشد. ( ناظم الاطباء ) :
بحکم آنکه بس شوریده کارم
چو زلف خود دلی شوریده دارم.|| ( اِ مرکب ) کار نابسامان و آشفته و مختل و درهم : شوریده کاری در پیش داریم و صواب رفتن به هرات بود و با آن قوم صلحی نهادن. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 633 ). التخاخ ، ایتلاخ ؛ شوریده شدن کار. ( تاج المصادر بیهقی ). التباس ؛ شوریده شدن کار. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ).

آشفته کار، ویژگی کسی که کارهایش درهم وبرهم و نامنظم باشد.