امام زاده محمد محروق که آرامگاهش در نیشابور است .
آتش گرفته، سوخته شده
( اسم ) سوخته شده آتش گرفته .
نام کوهی در راه مکه
آتش گرفته، سوخته شده
( اسم ) سوخته شده آتش گرفته .
نام کوهی در راه مکه
خاقانی (دیوان ص 98).
محروق . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از حرق . رجوع به حرق شود. || سوخته شده . (ناظم الاطباء). سوخته شده به آتش . (از منتهی الارب ). || افروخته شده . (ناظم الاطباء). || کسی که سرینش از جای رفته یا پی سرینش گسسته باشد. (منتهی الارب ). || (اِ) باب زن . (منتهی الارب ). سفود. (تاج العروس ).
محروق .[ م َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن زیدبن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (ع )، معروف به محروق که مقبره اش در بیرون شهر نیشابور (حد جنوب شرقی شهر) واقع است . بنای یادبود آرامگاه عمر خیام در مجاورت این امام زاده است .