محفوره

(مَ رَ یا رِ ) (اِ. ) زیلو و قطیفة خواب دار که مردم فرش خانه و غیره کنند.

( محفورة ) محفورة.[ م َ رَ ] ( ع اِ ) به معنی زیلو و قطیفه خواب دار که مردم فرش خانه و غیره کنند. ( معجم البلدان 4: 144 ). رجوع به حواشی راحةالصدور از محمد اقبال و یادداشت های قزوینی ج 7 ص 54 و نیز رجوع به محفور و محفوری شود.