روینده

( اسم ) آنچه بروید آنچه رشد و نمو کند .

روینده. [ ی َ دَ / دِ ] ( نف ) هر چیزی که روید و بالد و نمو کند. ( ناظم الاطباء ). || کشت بالیده و پرقوت. ( آنندراج ) :
اگر نیستی کوه غزنین توانگر
بدین سیم روینده و زر کانی.کوه غزنین ز پی آنکه ببخشی به مراد
زر روینده پدید آورد از سنگ جبال.گر تو بنده اولیایی رو سوی ایشان خرام
تا همی روینده سنگت خار چون خرما شود.در او نیست روینده را آبخورد
که گرماش گرم است و سرماش سرد.که تا سبزه روینده باشد به باغ
گل سرخ تابد چو روشن چراغ.

آنچه از زمین بروید و سبز شود.