شوارد

شوارد. [ ش َ / ش ُ رِ ] (اِ) به فارسی اسم حباری است و به قولی سرخاب و نیز بوقلمون را نامند که آن را ابوالبراقش و ابوالبراق نامند. (از فهرست مخزن الادویه ). و رجوع به شوات و شوار شود.

شوارد. [ ش َ رِ ] (ع ص ، اِ)ج ِ شاردة. رمندگان و پریشانی ها. در ترجمه ٔ مقامات حریری نوشته که شوارد در لغت جمع شاردة است بمعنی شیرماده ٔ رمنده و گریزنده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
- شوارد لغت ؛ لغات غریب و نادر. (از اقرب الموارد). شواذ از لغت . لغتهای خارج از قیاس . (یادداشت مؤلف ).

۱. نافرمان؛ سرکش.
۲. (صفت) رام‌نشدنی.
۳. = شارده Δ درفارسی در معنای مفرد و جمع هر دو به کار رفته است.