<div class="boxBd">خوش صورت. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] ( ص مرکب ) خوش شکل. خوشگل. خوبروی. زیباروی : ناگاه دو مرغ دیدم بغایت خوش صورت که از هوا درآمدند. ( قصص الانبیاء ).</div>

خوش صورت. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] ( ص مرکب ) خوش شکل. خوشگل. خوبروی. زیباروی : ناگاه دو مرغ دیدم بغایت خوش صورت که از هوا درآمدند. ( قصص الانبیاء ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">خوش شکل خوشگل</div>

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">خوبرو، زیبا، خوشگل.</div>

فرهنگ عمید

- بهی پیکر ؛ خوب روی و خوب صورت ونیکوشکل و خوش اندام. ( ناظم الاطباء ) :<br>بدو گفت شخصی بهی پیکری<br>گمانم چنانست کاسکندری. <br>نظامی.<br>

- بهی پیکر ؛ خوب روی و خوب صورت ونیکوشکل و خوش اندام. ( ناظم الاطباء ) : بدو گفت شخصی بهی پیکری گمانم چنانست کاسکندری. نظامی.

خوش صورت

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید

پیشنهاد کاربران