شکافیدن

شکافته شدن، شکافته، چاک خورده، شکافتن
به درازا بریدن و شق کردن شکافتن .

شکافیدن. [ ش ِ / ش َ دَ ] ( مص ) به درازا بریدن و شق کردن. ( ناظم الاطباء ). شکافتن. بریدن به درازا :
بفرمود تا پس درخت از درون
شکافید و زو آدم آمد برون. || شکافته شدن. ( یادداشت مؤلف ) :
شکافیده کوه وزمین بردرید
بدان گونه پیکار کین کس ندید.به شادی همی در کف رودزن
شکافه شکافیده شد از شکن.ورجوع به شکافتن شود.

۱. شکافتن.
۲. (مصدر لازم ) شکافته شدن.