شکرخوار. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ خوا / خا] ( نف مرکب ) شکرخورنده : طوطی شکرخوار. ( فرهنگ فارسی معین ). شکرخای. ( آنندراج ). شیرین گفتار :
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
نمی پرسد که ای طوطی شکّرخوار من چونی.
تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی
نمی پرسد که ای طوطی شکّرخوار من چونی.
خاقانی.
و رجوع به شکرخای شود.