<div class="boxBd">دشنام گفتن. [ دُ گ ُ ت َ ]( مص مرکب ) دشنام دادن. ناسزا گفتن. سقط گفتن : منجمی به خانه درآمد یکی مرد بیگانه را دید با زن او بهم نشسته ، دشنام و سقط گفت. ( گلستان سعدی ).<br>چو دشنام گویی دعا نشنوی <br>بجز کشته خویشتن ندروی.<div class="au">سعدی.</div>استقذاف ؛ دشنام گفتن خواستن. ( از منتهی الارب ).</div>

دشنام گفتن. [ دُ گ ُ ت َ ]( مص مرکب ) دشنام دادن. ناسزا گفتن. سقط گفتن : منجمی به خانه درآمد یکی مرد بیگانه را دید با زن او بهم نشسته ، دشنام و سقط گفت. ( گلستان سعدی ). چو دشنام گویی دعا نشنوی بجز کشته خویشتن ندروی. سعدی. استقذاف ؛ دشنام گفتن خواستن. ( از منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">دشنام دادن .</div>

دشنام گفتن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران