راز داشتن

داشتن سر . دارا بودن راز . یا راز داشتن چیزی از کسی پنهان کردن آن مستور داشتن آن .

راز داشتن. [ ت َ] ( مص مرکب ) داشتن سرّ. دارا بودن راز :
هر دشمنی که کین تو بر سینه راز داشت
شد بر زبان خنجر تو رازش آشکار.هر دانه ای که در صدف سینه راز داشت
از کام و از زبانش بکلک و بنان رسید.- راز داشتن چیزی از کسی ؛ پنهان کردن آن ، مستور داشتن آن :
مراشاه کرد از جهان بی نیاز
سزد گر ندارم من از شاه رازششم هر که آمد ز راه دراز
همی داشت درویشی خویش راز.چو هنگامه زادن آمد فراز
ز شهر و ز لشکر همی داشت راز.