( زاغیة ) زاغیة. [ ی َ ] ( ع ص ) زن خشنی که خودرا بر مردان اندازد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
زاغیه
لغت نامه دهخدا
زاغیة. [ ی َ ] (ع ص ) زن خشنی که خودرا بر مردان اندازد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر:
زاغیة. [ ی َ ] (ع ص ) زن خشنی که خودرا بر مردان اندازد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).