آن که بدست حق بوجود آید کسی که منظور نظر خدا است
زاده ٔ تأیید
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زاده تأیید. [ دَ / دِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) آن که بدست حق بوجود آید. کسی که منظورنظر خدا است. خدا او را بزرگ کرده است :
این زاده تأیید و برآورده حق را
ای چرخ نکوپرور و ای بخت نکودار.
این زاده تأیید و برآورده حق را
ای چرخ نکوپرور و ای بخت نکودار.
سنائی.
کلمات دیگر: