فرزند سگ و بچه سگ
زاده ٔ سگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زاده سگ. [ دَ / دِ ی ِ س َ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) فرزند سگ. بچه سگ و بجای دشنام آید :
هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم
تا شنیدم من که از من می نهی شعرو نوا.
هر زمان از نفغ تو ای زاده سگ بترکم
تا شنیدم من که از من می نهی شعرو نوا.
عسجدی ( دیوان چ طاهری ص 14 ).
کلمات دیگر: