طوفان ژئومغناطیسی (به انگلیسی: Geomagnetic Storm) یک اختلال موقتی مگنتوسفر زمین است که از لرزش موج باد خورشیدی یا ابر میدان مغناطیسی است که با میدان مغناطیسی زمین تعامل دارد.
ابرهای گاز داغی که در فوران های تاج خورشیدی از خورشید خارج می شوند، طوفانی از ذرات یونیزه پرانرژی را تشکیل می دهند که می تواند ماهواره ها را بسوزاند، شبکه های انتقال برق و مخابرات را با اختلال روبرو کند و فضانوردان را به کام مرگ بفرستد. پیش بینی این طوفان ها کار آسانی نیست، زیرا هر فورانی در تاج خورشیدی به وقوع طوفان ذرات منجر نمی شود. ستاره شناسان حدس می زنند چاشنی وقوع این طوفان، جهت گیری میدان مغناطیسی ابر فوران یافته باشد.
خورشید ستاره ای فعال از دیدگاه مغناطیسی است. یک میدان مغناطیسی توانا دارد که سال به سال اندکی سویش تغییر می کند تا اینکه هر یازده سال وارون می شود. میدان مغناطیسی خورشید دارای اثرهای بسیاری است که به مجموعهٔ آن ها فعالیت خورشیدی گفته می شود. حلقه های میدان مغناطیسی در سطح خورشید فوران می کند و در نتیجه لکه و زبانهٔ خورشیدی پدید می آید. میدان مغناطیسی خورشید بسیار فراتر از خود خورشید را هم دربر می گیرد.
به دنبال رخ دادن پدیده ای انفجاری در خورشید، باد خورشیدی با سرعت و شدت بیشتری می وزد و ذرات باردار پرانرژی را روانهٔ فضای منظومه شمسی می کند. وقتی این ذرات به زمین می رسند و با میدان مغناطیسیِ آن برهم کنش می کنند، طوفان خورشیدی رخ می دهد. بر این اساس وقوع پدیده ای مانند شفق قطبی به معنی رخ دادن طوفان خورشیدی است و نشانه ای از فعالیت مغناطیسی خورشید در یکی دو روز قبل است.
ابرهای گاز داغی که در فوران های تاج خورشیدی از خورشید خارج می شوند، طوفانی از ذرات یونیزه پرانرژی را تشکیل می دهند که می تواند ماهواره ها را بسوزاند، شبکه های انتقال برق و مخابرات را با اختلال روبرو کند و فضانوردان را به کام مرگ بفرستد. پیش بینی این طوفان ها کار آسانی نیست، زیرا هر فورانی در تاج خورشیدی به وقوع طوفان ذرات منجر نمی شود. ستاره شناسان حدس می زنند چاشنی وقوع این طوفان، جهت گیری میدان مغناطیسی ابر فوران یافته باشد.
خورشید ستاره ای فعال از دیدگاه مغناطیسی است. یک میدان مغناطیسی توانا دارد که سال به سال اندکی سویش تغییر می کند تا اینکه هر یازده سال وارون می شود. میدان مغناطیسی خورشید دارای اثرهای بسیاری است که به مجموعهٔ آن ها فعالیت خورشیدی گفته می شود. حلقه های میدان مغناطیسی در سطح خورشید فوران می کند و در نتیجه لکه و زبانهٔ خورشیدی پدید می آید. میدان مغناطیسی خورشید بسیار فراتر از خود خورشید را هم دربر می گیرد.
به دنبال رخ دادن پدیده ای انفجاری در خورشید، باد خورشیدی با سرعت و شدت بیشتری می وزد و ذرات باردار پرانرژی را روانهٔ فضای منظومه شمسی می کند. وقتی این ذرات به زمین می رسند و با میدان مغناطیسیِ آن برهم کنش می کنند، طوفان خورشیدی رخ می دهد. بر این اساس وقوع پدیده ای مانند شفق قطبی به معنی رخ دادن طوفان خورشیدی است و نشانه ای از فعالیت مغناطیسی خورشید در یکی دو روز قبل است.
wiki: طوفان ژئومغناطیسی