غلیم

غلیم . [ غ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان آب بخش مرکزی شهرستان شوشتر که در 23هزارگزی جنوب خاوری شوشتر و 10هزارگزی راه تابستانی شوشتر به بندقیر، کنار باختر رود گرگر قرار دارد. دشت و گرمسیر است . دارای 60 تن سکنه است که مذهب تشیع دارند و به زبان فارسی و عربی سخن میگویند. آب آن از شعبه ٔ کارون تأمین میشود. محصول آن غلات ، صیفی ،برنج ، کنجد و شغل اهالی زراعت است . راه آن در تابستان اتومبیل رو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

غلیم . [ غ ِل ْ لی ] (ع ص ) تیزشهوت . مذکر و مؤنث در وی یکسان است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سخت شهوت . (دهار). مؤنث آن غِلّیمة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آن که مغلوب شهوت گردد. (از اقرب الموارد).

غلیم . [ غ ُ ل َ ](اِخ ) ابن سام بن نوح . به مکه آمد و در آنجا ساکن شدو کسی به وی منسوب نگردیده است . (از تاج العروس ).

غلیم . [ غ ُ ل َی ْ ی ِ ] (ع اِ مصغر) مصغر غُلام . (منتهی الارب ). رجوع به غُلام شود.