عبدالرزاق الحسنی (عربی: عبد الرزاق الحسنی؛ زاده: ۱ ژانویهٔ ۱۹۰۳ – درگذشته: ۲۴ اکتبر ۱۹۹۷(1997-10-24)) تاریخ نگار اهل عراق بود.
تاریخچه احزاب عراقی
عراق تحت معاهدات
رویدادهای آن زمان
عراق قدیم و جدید
عبدالرزاق الحسنی در سال ۱۹۰۳ از یک خانواده ادب شناس در بغداد متولد شد و پدرش در بازار عطارین کار می کرد.وی خواندن و نوشتن را در مسجد الحفافین در بغداد فرا گرفت.هنگامی که جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ آغاز شد، به دلیل شرکت استادان مدارس دولتی در جنگ اکثر مدارس دولتی و خصوصی تحت تأثیر آن قرار گرفتند.او توسط استادانی مانند حاجی کمال و عبدالستار الشیخلی و چند استاد دیگر تحت آموزش قرار گرفت و زبان ترکی، فرانسوی و انگلیسی را آموخت.
او در سال ۱۹۲۰ در دوران انقلاب بیستم به نجف نقل مکان کرد.وی در زمانی که یک دانش آموز بود با ولع زیادی خواندن روزنامه های محلی و مجلات و عربی و نیز نوشتن را فرا می گرفت و استاد وی عبداللطیف الفلاحی بوی در انتشار در روزنامه مفید که زکی حلمی العمر صاحب آن بود کمک زیادی کرد که بتواند علاوه بر آن به عنوان یک خبرنگار در روزنامه الاهرام مصر نیز کار کند.در سال ۱۹۴۱، به دلیل درگیری بین نیروهای عراقی و بریتانیایی که در پی جنبش رشید عالی الگیلانی رخ داد برای یک دوره پنج ساله نتوانست به کارش ادامه دهد و طی این مدت در زندان فاو و عماره بود که تاریخ سیاسی عراق را همان جا در سه جلد به رشته تحریر درآورد.او جایزه آکادمی علوم عراق برای بهترین کتاب را در سال ۱۹۴۹ دریافت کرد؛ و در شورای وزیران عراق با آقایان نوری سعید، علی جودت الایوبی، توفیق السویدی، مصطفی العمری، عبدالکریم قاسم، احمد حسن البکر و تعدادی دیگر در ارتباط بود و کار می کرد که آن را بهترین دوره زندگی خودش می دانست.او به بسیاری از کشورهای جهان سفر کرد.
تعدادی از تألیفات وی:
تاریخچه احزاب عراقی
عراق تحت معاهدات
رویدادهای آن زمان
عراق قدیم و جدید
عبدالرزاق الحسنی در سال ۱۹۰۳ از یک خانواده ادب شناس در بغداد متولد شد و پدرش در بازار عطارین کار می کرد.وی خواندن و نوشتن را در مسجد الحفافین در بغداد فرا گرفت.هنگامی که جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ آغاز شد، به دلیل شرکت استادان مدارس دولتی در جنگ اکثر مدارس دولتی و خصوصی تحت تأثیر آن قرار گرفتند.او توسط استادانی مانند حاجی کمال و عبدالستار الشیخلی و چند استاد دیگر تحت آموزش قرار گرفت و زبان ترکی، فرانسوی و انگلیسی را آموخت.
او در سال ۱۹۲۰ در دوران انقلاب بیستم به نجف نقل مکان کرد.وی در زمانی که یک دانش آموز بود با ولع زیادی خواندن روزنامه های محلی و مجلات و عربی و نیز نوشتن را فرا می گرفت و استاد وی عبداللطیف الفلاحی بوی در انتشار در روزنامه مفید که زکی حلمی العمر صاحب آن بود کمک زیادی کرد که بتواند علاوه بر آن به عنوان یک خبرنگار در روزنامه الاهرام مصر نیز کار کند.در سال ۱۹۴۱، به دلیل درگیری بین نیروهای عراقی و بریتانیایی که در پی جنبش رشید عالی الگیلانی رخ داد برای یک دوره پنج ساله نتوانست به کارش ادامه دهد و طی این مدت در زندان فاو و عماره بود که تاریخ سیاسی عراق را همان جا در سه جلد به رشته تحریر درآورد.او جایزه آکادمی علوم عراق برای بهترین کتاب را در سال ۱۹۴۹ دریافت کرد؛ و در شورای وزیران عراق با آقایان نوری سعید، علی جودت الایوبی، توفیق السویدی، مصطفی العمری، عبدالکریم قاسم، احمد حسن البکر و تعدادی دیگر در ارتباط بود و کار می کرد که آن را بهترین دوره زندگی خودش می دانست.او به بسیاری از کشورهای جهان سفر کرد.
تعدادی از تألیفات وی:
wiki: عبدالرزاق الحسنی