حاجی شیخ عبدالسلام خُنجی ملقب به «قطب الأولیاء» از سادات هاشمی بوده ونسبش به عبدالله ابن عباس بن عبدالمطلب القرشی می رسد که در سال ۶۶۱ هجرة قمری در زمان سلطنت سلجوق شاه بن سلغر اتابک فارس در خنج لارستان متولد شده است.
ویکی پدیای عربی
کتاب: «تاریخ جهانگیریه» نوشته: محمد اعظم خان بنی عباسیان.
کتاب: «نادر البیان فی ذکر انساب بنی عباسیان» نوشته: عبدالرحیم بن مصطفی محمد زمان العباسی.
کتاب: «عرب فارس» نوشته: محمد دخیل العصیمی (عربی).
کحفة النظار فی غرایب ا سجاد
وی تحصیلات خود را در زادگاه خود خنج و سپس در مکه و مدینه دانشگاه الازهر مصر تعقیب نموده وبا احراز اجتهاد واخذ طریقت از مشایخ طریقه قادری و نقشبندی وعلماء شریعت به خنج مراجعت می کند.
حاج شیخ عبدالسلام به علت زهد و تقوی، مراد مردم فارس و بنادر می شود و پیشوای اهل سنت وجماعت و مفتی اعظم لارستان و خنج وجهانگیریه وعمانات وعربستان می گردد. ایشان شهرت جهانی گرفتند وفوج فوج مردم اعم از طلاب و مریدان به درگاه ایشان رو آوردند. مسجد و مدرسه و مهمانسرای بزرگی ساختند ومردم را به تحصیل علوم دینی وادار نموده و در اندک مدتی تلامیذهای زیاد ومشایخ وطلاب ومریدان طریقت دور او جمع شده خوان اطعام بر روی همه باز کرده لقمه نانی که داشته از کسی دریغ نمی کرده، صفاوت وسخاوت ودینداری ایشان شهرت جهانی گرفت. ایشان شافعی مذهب بودند. شیخ عبدالسلام با شیخ رکن الدین دانیال که او هم خنجی و از بزرگان طریقت زمان بود معاصر بوده است. می گویند در اثر نفوذ کلام وی عده زیادی از پیروان یهودی و زرتشتی لارستان اسلام آوردند، شیخ لباس ساده وتمیز تصوف به تن می کرد وعمامه سیاه کوچکی بسر می گذاشت، از بینوایان دستگیری زیادی می نمود غالباً باحال تجرد در خانقاه می گذراند در سال دو مرتبه چهل روز از زاویه خود خارج می شد.
ابن بطوطه مراکشی از علماء معروف حنفی مذهب وتاریخ نویس جهانی در سفر خود به سال ۷۳۳ هجری قمری وارد خنج شده شرحی دربارهٔ مقامات وزهد وتقوی وملاقات با زاویه وقت سخن گفته است. وی از طریق ظفار وعمان به جزیره هرمز آمده و پادشاه آنجا را سلطان قطب الدین تهمتن بن تورانشاه که از شهریاران کریم ومتواضع بود تعریف کرده و در سفرنامه خود که به سفرنامه ابن بطوطه مشهور است چنین می نویسد:
ویکی پدیای عربی
کتاب: «تاریخ جهانگیریه» نوشته: محمد اعظم خان بنی عباسیان.
کتاب: «نادر البیان فی ذکر انساب بنی عباسیان» نوشته: عبدالرحیم بن مصطفی محمد زمان العباسی.
کتاب: «عرب فارس» نوشته: محمد دخیل العصیمی (عربی).
کحفة النظار فی غرایب ا سجاد
وی تحصیلات خود را در زادگاه خود خنج و سپس در مکه و مدینه دانشگاه الازهر مصر تعقیب نموده وبا احراز اجتهاد واخذ طریقت از مشایخ طریقه قادری و نقشبندی وعلماء شریعت به خنج مراجعت می کند.
حاج شیخ عبدالسلام به علت زهد و تقوی، مراد مردم فارس و بنادر می شود و پیشوای اهل سنت وجماعت و مفتی اعظم لارستان و خنج وجهانگیریه وعمانات وعربستان می گردد. ایشان شهرت جهانی گرفتند وفوج فوج مردم اعم از طلاب و مریدان به درگاه ایشان رو آوردند. مسجد و مدرسه و مهمانسرای بزرگی ساختند ومردم را به تحصیل علوم دینی وادار نموده و در اندک مدتی تلامیذهای زیاد ومشایخ وطلاب ومریدان طریقت دور او جمع شده خوان اطعام بر روی همه باز کرده لقمه نانی که داشته از کسی دریغ نمی کرده، صفاوت وسخاوت ودینداری ایشان شهرت جهانی گرفت. ایشان شافعی مذهب بودند. شیخ عبدالسلام با شیخ رکن الدین دانیال که او هم خنجی و از بزرگان طریقت زمان بود معاصر بوده است. می گویند در اثر نفوذ کلام وی عده زیادی از پیروان یهودی و زرتشتی لارستان اسلام آوردند، شیخ لباس ساده وتمیز تصوف به تن می کرد وعمامه سیاه کوچکی بسر می گذاشت، از بینوایان دستگیری زیادی می نمود غالباً باحال تجرد در خانقاه می گذراند در سال دو مرتبه چهل روز از زاویه خود خارج می شد.
ابن بطوطه مراکشی از علماء معروف حنفی مذهب وتاریخ نویس جهانی در سفر خود به سال ۷۳۳ هجری قمری وارد خنج شده شرحی دربارهٔ مقامات وزهد وتقوی وملاقات با زاویه وقت سخن گفته است. وی از طریق ظفار وعمان به جزیره هرمز آمده و پادشاه آنجا را سلطان قطب الدین تهمتن بن تورانشاه که از شهریاران کریم ومتواضع بود تعریف کرده و در سفرنامه خود که به سفرنامه ابن بطوطه مشهور است چنین می نویسد:
wiki: عبدالسلام خنجی