عبدالرسول حامدی

عبدالرسول حامدی (زاده ۱۳۱۳ - درگذشته ۱۳۶۴) فرزند میرزا محمدجواد، شاعر معاصر و از پیشگامان شعر نیمایی جنوب ایران است.
سعیدی نیا، حبیب الله؛ تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی دشتی در دوران قاجار و پهلوی، بوشهر: موعود اسلام (۱۳۸۳)، ص ۳۱۰.
کتاب دشتی و دشتستان، اثر: عبدالمجید زنگویی
وی در شهر خورموج (مرکز شهرستان دشتی در استان بوشهر) در خانواده ای اهل علم و ادب متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاه خود و دوره متوسطه را در دبیرستان سعادت بوشهر گذراند و به آموزگاری مشغول شد. سپس کارشناسی ادبیات فارسی را از دانشگاه اصفهان اخذ کرد. وی دبیر دبیرستانهای بوشهر، گناوه و برازجان بود. حامدی در اواخر عمر در برازجان سپری می کرد و در اول مرداد ماه ۱۳۶۴ بر اثر سکته قلبی درگذشت.
وی با منوچهر آتشی و محمدرضا نعمتی زاده دو نیماسرای بزرگ جنوب همکلاس بوده و به گفته منوچهر آتشی: «من و حامدی و نعمتی زاده در یک میز می نشستیم».
پدربزرگش میرزا محمود حامدی (متخلص به حامد) و پدرش میرزا محمدجواد حامدی هر دو از فعالان فرهنگی و شاعر بودند، پدرش سراینده شعر کلاخا یاد مهدو بزبان فارسی است که بدنبال آن علی مرادی آن شعر را بزبان محلی توسعه داده است. شایان حامدی دیگر شاعر نوسرای جنوب فرزند اوست. سید علی اکبر بهزادی دیگر شاعر جنوبی دایی اوست.