غیاث الدین خوارزمشاه

سلطان غیاث الدین پیرشاه هشتمین شاه از خوارزمشاهیان بود. وی بعد از کشته شدن پدرش سلطان محمد خوارزمشاه، به کرمان که قلمرو او در ایام حیات پدرش بود آمد و چون کوتوال قلعه گواشیر او را بدانجا راه نداد، غیاث الدین به عراق آمده لشکریان متفرق پدر و اعیان و سران سپاه او را دور خود جمع کرد و از آن جمله براق حاجب و یغان طایسی که دائی او بودند. غیاث الدین پس از استیلا بر عراق و خراسان و مازندران به آذربایجان آمد و پس از آن عازم فارس شد و به سال ۶۲۱ هجری قمری به شیراز وارد شد و اکثر بلاد فارس را گرفت. در همین اوقات بود که خبر رسیدن مغول به ری و ویران کردن بلاد متعلق به غیاث الدین رسید و سلطان به درخواست ناصر خلیفه، به عراق بازگشت، و از سوی دیگر جلال الدین خوارزمشاه برادر وی از هند به کرمان آمد و پس از آن عازم شیراز و اصفهان شد. غیاث الدین به مقابلهٔ او شتافت و سرانجام مغلوب گردید و جلال الدین بر ری مسلط شد، و غیاث الدین مدتی نزد برادرش بود تا آنکه بسبب خطائی که از او سر زد به خوزستان گریخت و پس از آن به کرمان نزد براق حاجب آمد. سرانجام به دست همین براق به سال ۶۲۷ هجری کشته شد.
حمله مغول به ایران