طیف شناسی فروسرخ نزدیک

طیفشناسی فروسرخ نزدیک یا (NIRS) یک روش طیفشناسی است که از ناحیه فروسرخ نزدیک از طیف الکترومغناطیسی استفاده می کند. (از nm700 تا nm2500)
تصویربرداری فراطیفی
طیف بینی فروسرخ
طیف نگاری کارکردی مادون قرمز نزدیک
طیف سنجی تبدیل فوریه
تصویربرداری نوری
طیف بینی
به طور نمونه می توان از تشخیصهای پزشکی و فیزیولوژیکی، تحقیقات قند خون، اکسیژن سنجی، تصویربرداری از اعصاب، پزشکی ورزشی، تمرینات تخصصی پزشکی، آرگونومی، توانبخشی، تحقیقات دوران نوزادی، ادرارشناسی و عصب شناسی (جفت شدگی عصبی-رگی) نام برد. همچنین کاربردهای خوبی در زمینه هایی مثل داروشناسی ، کنترل کیفیت غذا و محصولات کشاورزی، شیمی جو و تحقیق دربارهٔ سوختن وجود دارد.
اساس طیف بینی فروسرخ نزدیک، اورتون مولکولی و ارتعاشات ترکیبی است. قوانین مکانیک کوانتوم چنین گذارهایی را ممنوع کرده است. به عنوان یک نتیجه ضریب جذب مولی در ناحیه فروسرخ نزدیک نوعاً بسیار کوچک است. یکی از فواید آن، این است ک فروسرخ نزدیک می تواند بیشتر از یک تابش فروسرخ میانی در یک نمونه نفوذ کند؛ بنابراین طیف بینی فروسرخ نزدیک یک تکنیک حساس نیست اما می تواند در گمانه زنی یک ماده بزرگ با مقدار کمی از آن یا بدون تهیه نمونه بسیار سودمند باشد.
اورتون مولکولی و نوارهای ترکیبی دیده شده در فروسرخ نزدیک، نوعاً بسیار پهن می باشد و ما را به طیف های پیچیده هدایت می کند . انتصاب ویژگی های اختصاصی به مواد شیمیایی خاص کار سختی خواهد بود. تکنیک های کالیبراسیون چندمتغیره (مثل تحلیل اصولی مؤلفه ها، کوچکترین مربعات جزیی یا شبکه های مصنوعی عصبی) اغلب برای استخراج اطلاعات شیمیایی مطلوب استخراج می شوند. توسعه دقیق مجموعه ای از نمونه های کالیبراسیون و تکنیک های چندمتغیره کالیبراسیون برای روش های تحلیلی فروسرخ نزدیک ضروری می باشد.