غنی بلوریان

غنی بلوریان، (زادهٔ ۱۳۰۳ در مهاباد - درگذشت ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ در کلن آلمان) از بنیان گذاران و رهبران حزب دمکرات کردستان، و یکی از با نفوذترین شخصیت های کرد ایرانی است که در میان کردهای عراق نیز شهرت عام دارد. او سال ها همراه با قاضی محمد و مصطفی بارزانی، پدر مسعود بارزانی در یک صف برای حقوق مردم کردستان ایران و کردستان عراق مبارزه کرده بود.نبو
بلوریان در جوانی یکی از مؤسسین حزب (ژیان جوانان کرد) بود (ژیان در کردی به معنای زندگی است). چند سال بعد که حزب دموکرات کردستان تأسیس شد(۲ آبان ۱۳۲۴ خورشیدی، ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ م)، بلوریان به همراه سازمانی که از جوانان تأسیس کرده بود به این حزب پیوست.
مدتی بعد، به پیشنهاد قاضی محمد رئیس دولت خود مختار کردستان ایران، به همراه ده ها جوان دیگر مهابادی به جمهوری آذربایجان برای تعلیمات نظامی اعزام شد. آن ها در یک پادگان نظامی و به صورت بسیار فشرده آموزش نظامی دیدند که هدف از چنین عجله ای نیاز جمهوری تازه تأسیس به نیروی مسلح بود. هنگامی که ارتش شاه به مهاباد رسید و قاضی محمد اعدام شد، آنان همچنان در جمهوری آذربایجان بودند. پس از اعلام خبر سقوط جمهوری کردستان، تعداد زیادی از آن جوان ها به تدریج به ایران بازگشتند.
غنی بلوریان بعد از سرکوب دولت خود مختار کردستان ایران، (۱۳۲۵) و اعلام حکومتی انحلال حزب دموکرات کردستان، به همراه عزیز یوسفی، کریم حسامی، حسن قزلجی، سلیمان معینی، قادر شریف و دیگر فعالان کرد، کمر همت برای احیای سازمان حزب دموکرات کردستان و ازسرگیری فعالیت آن بستند. یکی از کارهای مهم بلوریان در این دوره انتشار روزنامه ریگا* به همراهی زنده یادان عزیز یوسفی، کریم حسامی، سلیمان معینی، حسن قزلجی و همکاری عده ای از جوانان کرد: جلیل گادانی، حسن رستگار، عبدالله حسن زاده، فتاح کاویان و قادر شریف بود. *(ریگا در کردی به معنای راه است)