عبدالرحیم بیگ حقوردی اف (ترکی آذربایجانی: Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev) نمایشنامه نویس، مدیر نمایش و سیاستمدار اهل جمهوری آذربایجان بود.
وی در ۱۷ مه سال ۱۸۷۰ در روستا «آق بولاق» شهرستان شوشا به دنیا آمد. دوره راهنمایی خود را در سال ۱۸۸۰ در مدرسه تابستانی موقت «یوسف بیگ» در شوشا پشت سر گذاشت. بین سال های ۱۸۸۱ تا ۱۸۹۰، در مردسه «رئالنی» شوشا تحصیل کرد. بین سال ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۹، در دانشگاه «مهندسان راه سن پترزبورگ» به تحصیل پرداخت. در دوران دانشجویی به عنوان دانشجوی مهمان در دانشکده شرق شناسی نیز در دروس حاضر شد. این نیز تأثیرات زیادی در بروز علاقه وی به ادبیات گذاشت. در همان سال ها وی آثار «می خوری گوشت گاز را، می بینی لذتش را» (۱۸۹۲) و «اتحاد از هم پاشیده» (۱۸۹۶) به تحریر درآورد. آثر «اتحاد از هم پاشیده» در سال ۱۸۹۹ در سن پترزبورگ به انتشار رسید.
بعد از فراغت از تحصیل به شوشا برگشته و آنجا نمایش هایی برپا نمود. بین سال های ۱۹۰۲–۰۳، در باکو به ریاست وی کنسرت های شرقی تشکیل شد. در باکو اولین داستان های خود را به نام های «پدر و پسر» و «شهادت ماه» نوشت و تحت عنوان «دو داستان» منتشر کرد. پس از انقلاب سال ۱۹۰۵، به عنوان نمایندهٔ استان گنجه به دومای روسیه راه یافت و راهی سن پترزبورگ شد. در آنجا در کتابخانه دولتی مطالبی برای نوشتن کتاب جدید (آقا محمد شاه قاجار) جمع آوری و به استان مازندران مسافرت نمود. در ۱۲ ژانویه سال ۱۹۰۸ که اپرای «لیلی و مجنون» به نمایش درآمد، وی به عنوان اولین رهبر ارکستر هدایت گروه کر و ارکستر را بر عهده داشت. زمانی که در سازمان «نجات» و اداره کشتیرانی «کور خزر» کار می کرد، به قفقاز جنوبی، داغستان، آسیای مرکزی و کشورهای حوزه رود ولگا مسافرت نموده و داستان هایی با لقب هایی همچون «جیران علی»، «هیولا»، «سخره»، «موزالان» و غیره… در مجلهٔ ملانصرالدین منتشر کرده است.
در سال ۱۹۱۰، هنگامی که در هشترخان زندگی می کرد، در کارهای اجتماعی شهر فعال بود. بعد به شهر آق دام منتقل شده و بین سال های ۱۹۱۱–۱۹۱۵ در آنجا به سر برد. در میان سال های ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۷، تصدی یک نشریه ماهانه به نام «خبرهای بخش قفقاز اتحاد شهرها» به عهده داشت. پس از تشکیل شوروی در آذربایجان به چند وظیفه دیگر نیز گماشته شد. وی در ۱۷ دسامبر سال ۱۹۳۳ درگذشت و در پارک مفاخر باکو دفن شد.
وی در ۱۷ مه سال ۱۸۷۰ در روستا «آق بولاق» شهرستان شوشا به دنیا آمد. دوره راهنمایی خود را در سال ۱۸۸۰ در مدرسه تابستانی موقت «یوسف بیگ» در شوشا پشت سر گذاشت. بین سال های ۱۸۸۱ تا ۱۸۹۰، در مردسه «رئالنی» شوشا تحصیل کرد. بین سال ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۹، در دانشگاه «مهندسان راه سن پترزبورگ» به تحصیل پرداخت. در دوران دانشجویی به عنوان دانشجوی مهمان در دانشکده شرق شناسی نیز در دروس حاضر شد. این نیز تأثیرات زیادی در بروز علاقه وی به ادبیات گذاشت. در همان سال ها وی آثار «می خوری گوشت گاز را، می بینی لذتش را» (۱۸۹۲) و «اتحاد از هم پاشیده» (۱۸۹۶) به تحریر درآورد. آثر «اتحاد از هم پاشیده» در سال ۱۸۹۹ در سن پترزبورگ به انتشار رسید.
بعد از فراغت از تحصیل به شوشا برگشته و آنجا نمایش هایی برپا نمود. بین سال های ۱۹۰۲–۰۳، در باکو به ریاست وی کنسرت های شرقی تشکیل شد. در باکو اولین داستان های خود را به نام های «پدر و پسر» و «شهادت ماه» نوشت و تحت عنوان «دو داستان» منتشر کرد. پس از انقلاب سال ۱۹۰۵، به عنوان نمایندهٔ استان گنجه به دومای روسیه راه یافت و راهی سن پترزبورگ شد. در آنجا در کتابخانه دولتی مطالبی برای نوشتن کتاب جدید (آقا محمد شاه قاجار) جمع آوری و به استان مازندران مسافرت نمود. در ۱۲ ژانویه سال ۱۹۰۸ که اپرای «لیلی و مجنون» به نمایش درآمد، وی به عنوان اولین رهبر ارکستر هدایت گروه کر و ارکستر را بر عهده داشت. زمانی که در سازمان «نجات» و اداره کشتیرانی «کور خزر» کار می کرد، به قفقاز جنوبی، داغستان، آسیای مرکزی و کشورهای حوزه رود ولگا مسافرت نموده و داستان هایی با لقب هایی همچون «جیران علی»، «هیولا»، «سخره»، «موزالان» و غیره… در مجلهٔ ملانصرالدین منتشر کرده است.
در سال ۱۹۱۰، هنگامی که در هشترخان زندگی می کرد، در کارهای اجتماعی شهر فعال بود. بعد به شهر آق دام منتقل شده و بین سال های ۱۹۱۱–۱۹۱۵ در آنجا به سر برد. در میان سال های ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۷، تصدی یک نشریه ماهانه به نام «خبرهای بخش قفقاز اتحاد شهرها» به عهده داشت. پس از تشکیل شوروی در آذربایجان به چند وظیفه دیگر نیز گماشته شد. وی در ۱۷ دسامبر سال ۱۹۳۳ درگذشت و در پارک مفاخر باکو دفن شد.
wiki: عبدالرحیم بیگ حقوردی اف