طیف سنجی مرئی فرابنفش

طیف سنجی (بیناب نمایی) اشعه ماوراء بنفش قابل روئیت یا اسپکتروفتومتر اشعه ماوراء بنفش قابل روئیت به طیف سنجی جذب یا اسپکتروسکوپی بازتابش در محدوده طیف اشعه ماوراء بنفش قابل روئیت اشاره دارد. این بدان معنی است که نور در ناحیه مرئی و مجاور ( نزدیک اشعه ماوراء بنفش و نزدیک مادون قرمز (NIR)) استفاده می شود. جذب یا بازتابش در محدوده قابل روئیت مستقیما بر رنک درک شده مواد شیمیایی درگیر مؤثر است. در این محدوده از طیف الکترومغناطیسی، مولکول های تحت انتقال الکترونیکی است. این روش مکمل طیف سنجی فلورسانس است، در مقدار فلورسانس با انتقال از حالت برانگیخته به حالت پایه در حالی که جذب با انتقال از حالت پایه به حالت بر انگیخته اندازه گیری می شود می باشد. طیف سنجی مرئی-فرابنفش یکی از تکنیکهای مورد استفاده در علوم تجربی برای دریافت اطلاعات علمی و عملی، با استفاده از برهمکنش نور و ماده طیف سنجی و طیف بینی می باشد. در طیف سنجی باریکه ای از نور (پرتو) به ماده مورد نظر تابانده می شود و با بررسی نور بازتابشی یا جذبی یا نشری به دریافت اطلاعات می پردازیم. طیف الکترو مغناطیس حاوی گستره ی از طول موجهاست. هر ناحیه از این طیف نام ویژه ای دارد. مانند فروسرخ، فروسرخ دور، فروسرخ نزدیک و تابش ایکس. گستره ی nm ۴۰۰-۸۰۰ به گستره مرئی و nm ۲۰۰ - ۴۰۰ به گستره فرابفنش (بسامد بیشتر از نور بنفش) نامیده می شود. طیف سنجی مرئی - فرابنفش به مطالعه این ناحیه می پردازد.
طبق نظریه بیر - لامبرات که موسوم به قانون است، چنانچه یک پرتو تکفام به ماده ی یکنواختی برخورد کند، بخشی از پرتو تابشی توسط ماده جذب می گردد که مطابق قانون برابر است با:
که در آن P 0 {\displaystyle P_{0}}   توان ورودی P {\displaystyle P}   توان خروجی A {\displaystyle A}   جذب می باشد.از سوی دیگر میزان جذب برابر است با:
که ε 0 {\displaystyle \varepsilon _{0}}   ضریب جذب مولی b {\displaystyle b}   طول مسیر نوری c {\displaystyle c}   غلظت است.این قانون که برای محلول های رقیق می باشد، توصیف کننده فرآیند جذب در این طیف سنجی است.