عبدالرضا (هوشنگ) مهدوی (زادهٔ ۱۳۰۹ (خورشیدی) در تهران – درگذشتهٔ ۱۴ بهمن ۱۳۹۴ در تهران) دیپلمات، نویسنده و مترجم ایرانی بود. مهدوی در طول دوران فعالیت حرفه ای خویش، بیش از ۷۷ عنوان کتاب و مقاله تألیف و ترجمه کرد.
تاریخ روابط خارجی ایران: از ابتدای دوران صفویه تا پایان جنگ جهانی دوم (۱۵۰۰–۱۹۴۵)
سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی (۱۳۰۰–۱۳۵۷)
شش سال در دربار پهلوی: خاطرات محمد ارجمند سرپرست تلگرافخانه مخصوص رضاشاه.
بحران دموکراسی در ایران (۱۳۲۰–۱۳۳۲)
سرنوشت یاران دکتر مصدق
انقلاب ایران به روایت رادیو بی بی سی
عبدالرضا (هوشنگ) مهدوی در سال ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را در سال ۱۳۲۷ در رشتهٔ سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران آغاز نمود و در سال ۱۳۳۰ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۳۴ از دانشگاه سوربن پاریس مدرک دکتریِ حقوق بین الملل را اخذ کرد.
مهدوی پس از بازگشت از پاریس ابتدا در وزارت دادگستری مشغول کار شد ولی پس از یک سال یعنی در سال ۱۳۳۷ به استخدام وزارت امور خارجه ایران درآمد.وی در طول اشتغال، مشاغل گوناگونی از: ریاست اداره اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه، وزیر مختار و کاردار سفارت ایران در لندن، رئیس اداره کتابخانه و آرشیو و رئیس اداره محرمانه وزارت امور خارجه را عهده دار بود. حضور او در سفارت ایران در لندن همزمان با شروع تظاهرات دانشجویی در اوج انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود.او هم چنین مسئولیت اولین هیئت نمایندگی ایران در بریتانیا پس از انقلاب را به عهده داشت.مهدوی در ۱۳۵۹ از وزرات امور خارجه بازنشسته شد و در سال ۱۳۶۷ از سوی دانشگاه امام صادق به تدریس دعوت شد و این حرفه را به مدت ۱۶ سال ادامه داد. پس از آن به مدت سه سال به تدریس در دانشکده روابط بین الملل وابسته به وزارت امورخارجه پرداخت.عبدالرضا هوشنگ مهدوی تا کنون ۷۷ جلد کتاب سیاسی و تاریخی تألیف و ترجمه کرده است.که از مهمترین آنها تاریخ روابط خارجی ایران از ابتدای دوره صفویه تا پایان قاجاریه و سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی است و در بسیاری از دانشگاه های کشور تدریس می شود. یکی دیگر از ترجمه های مشهور وی وی کتاب آخرین سفر شاه است.در سال ۱۳۹۲ و در شروع مذاکرات هسته ای ایران با گروه کشورهای ۱+۵، عبدالرضا هوشنگ مهدوی همراه با دیپلمات های قدیمی ایران نامهٔ تشکرآمیزی با بیش از ۲۰ امضا برای تیم مذاکره کننده فرستادند.
عبدالرضا هوشنگ مهدوی در ۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۴ در تهران درگذشت.
تاریخ روابط خارجی ایران: از ابتدای دوران صفویه تا پایان جنگ جهانی دوم (۱۵۰۰–۱۹۴۵)
سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی (۱۳۰۰–۱۳۵۷)
شش سال در دربار پهلوی: خاطرات محمد ارجمند سرپرست تلگرافخانه مخصوص رضاشاه.
بحران دموکراسی در ایران (۱۳۲۰–۱۳۳۲)
سرنوشت یاران دکتر مصدق
انقلاب ایران به روایت رادیو بی بی سی
عبدالرضا (هوشنگ) مهدوی در سال ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را در سال ۱۳۲۷ در رشتهٔ سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران آغاز نمود و در سال ۱۳۳۰ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۳۴ از دانشگاه سوربن پاریس مدرک دکتریِ حقوق بین الملل را اخذ کرد.
مهدوی پس از بازگشت از پاریس ابتدا در وزارت دادگستری مشغول کار شد ولی پس از یک سال یعنی در سال ۱۳۳۷ به استخدام وزارت امور خارجه ایران درآمد.وی در طول اشتغال، مشاغل گوناگونی از: ریاست اداره اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه، وزیر مختار و کاردار سفارت ایران در لندن، رئیس اداره کتابخانه و آرشیو و رئیس اداره محرمانه وزارت امور خارجه را عهده دار بود. حضور او در سفارت ایران در لندن همزمان با شروع تظاهرات دانشجویی در اوج انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود.او هم چنین مسئولیت اولین هیئت نمایندگی ایران در بریتانیا پس از انقلاب را به عهده داشت.مهدوی در ۱۳۵۹ از وزرات امور خارجه بازنشسته شد و در سال ۱۳۶۷ از سوی دانشگاه امام صادق به تدریس دعوت شد و این حرفه را به مدت ۱۶ سال ادامه داد. پس از آن به مدت سه سال به تدریس در دانشکده روابط بین الملل وابسته به وزارت امورخارجه پرداخت.عبدالرضا هوشنگ مهدوی تا کنون ۷۷ جلد کتاب سیاسی و تاریخی تألیف و ترجمه کرده است.که از مهمترین آنها تاریخ روابط خارجی ایران از ابتدای دوره صفویه تا پایان قاجاریه و سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی است و در بسیاری از دانشگاه های کشور تدریس می شود. یکی دیگر از ترجمه های مشهور وی وی کتاب آخرین سفر شاه است.در سال ۱۳۹۲ و در شروع مذاکرات هسته ای ایران با گروه کشورهای ۱+۵، عبدالرضا هوشنگ مهدوی همراه با دیپلمات های قدیمی ایران نامهٔ تشکرآمیزی با بیش از ۲۰ امضا برای تیم مذاکره کننده فرستادند.
عبدالرضا هوشنگ مهدوی در ۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۴ در تهران درگذشت.
wiki: عبدالرضا مهدوی