<div class="boxBd">تنگ گیری. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) امساک و کم خرجی. ( ناظم الاطباء ). کنایه از سخت گیری. ( آنندراج ): اقتار، حظلان ؛ تنگ گیری در نفقه بر اهل و عیال. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : <br>ز تنگ گیری چرخ خسیس نزدیک است <br>که در گلوی هما صائب استخوان ماند.<div class="au">صائب ( از آنندراج ).</div>|| بخل و بخالت. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده قبل و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.</div>

تنگ گیری. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) امساک و کم خرجی. ( ناظم الاطباء ). کنایه از سخت گیری. ( آنندراج ): اقتار، حظلان ؛ تنگ گیری در نفقه بر اهل و عیال. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : ز تنگ گیری چرخ خسیس نزدیک است که در گلوی هما صائب استخوان ماند. صائب ( از آنندراج ). || بخل و بخالت. ( ناظم الاطباء ). رجوع 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">کنایه از سخت گیری امساک و کم خرجی .</div>

کنایه از سخت گیری امساک و کم خرجی .

تنگ گیری

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا