زاج سیاه. [ ج ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آن بود که کفشگران بکار برند. ( ترجمه صیدنه بیرونی ). و رجوع به زاج اسود و زاج الاساکفه و زاج کفشگران شود.
