ماتریس انتقال پرتو

ماتریس انتقال پرتو (ماتریس ABCD) گونه ای از تکنیک ترسیم پرتو هست که از آن برای طراحی سیستم های اپتیکی (به ویژه لیزرها) استفاده می شود. این مبحث ساختمان و شکل ماتریس انتقال پرتو در سیستم های اپتیکی را مورد بررسی قرار می دهد؛ همچنین مسیر نور را از آغاز تا انتهای سیستم معین می کند، به این صورت که در بردار نمایش دهندهٔ پرتو ( x θ ) {\displaystyle {x \choose \theta }} ضرب می شود و بردار پرتوی جدید را مشخص می کند. برای ردیابی یک پرتو در محیط نیاز به دو پارامتر x (فاصله از محور نوری) و θ (زاویهٔ پرتو نسبت به محور) داریم.
ویکی پدیای انگلیسی
در بردار نمایش دهندهٔ پرتو xفاصله از محور نوری است و θ سینوس زاویه ای هست که پرتو با محور نوری می سازد. البته باید توجه داشت که برای آن که نتیجهٔ تخمین مسیر پرتو درست به دست آید باید زاویهٔ θ به قدری کوچک باشد که سینوس θ تقریبأ با خودش برابر باشد به این تقریب، تقریب پیرا محوری می گویند.
در این تکنیک باید به دو صفحهٔ مأخذ به نام صفحهٔ ورودی (input plane) و صفحهٔ خروجی (output plane) که هر کدام به محور نوری عمود است توجه کرد. یک پرتوی نور وقتی وارد سیستم می شود که صفحهٔ ورودی را به فاصلهٔ x۱ از محور قطع کند و همان طور که گفته شد پرتو در این حالت با محور زاویهٔ ;theta۱ می سازد پس از عبور از سیستم پرتو صفحهٔ خروجی را قطع می کند؛ این بار نیز فاصلهٔ میان نقطهٔ برخورد و محور را x۲ و زاویهٔ بین پرتو و محور را theta۲ می نامیم.
در معادلات ماتریسی مربوط به این مبحث n نیز بیان گر ضرایب شکست نسبی است.