هیماء. ( اِ ) علم طلسم است. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).
هیماء. [ هََ ] ( ع ص ) مؤنث هَیْمان. ( منتهی الارب ). رجوع به هَیْمان شود. || دشت بی آب و بی نشان و بی راه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بیابان که در آن آب نبود. ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || بیماریی است شتر را که به آشامیدن آب باران فراهم به بیابان حادث گردد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( تاج العروس ): ناقة هیماء؛ شتری که به مرض هیام مبتلی باشد. ( از اقرب الموارد ). ج ، هیام. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و هَیمی ̍. ( اقرب الموارد ).
هیماء. [ هََ ] ( ع ص ) مؤنث هَیْمان. ( منتهی الارب ). رجوع به هَیْمان شود. || دشت بی آب و بی نشان و بی راه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بیابان که در آن آب نبود. ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || بیماریی است شتر را که به آشامیدن آب باران فراهم به بیابان حادث گردد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( تاج العروس ): ناقة هیماء؛ شتری که به مرض هیام مبتلی باشد. ( از اقرب الموارد ). ج ، هیام. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و هَیمی ̍. ( اقرب الموارد ).