( صفت ) آنکه بگنج علاق. تمام دارد دوستدار گنج : لرز لرزان چو دزد گنج پرست در کمر گاه او کشیدم دست . ( نظامی )
گنج پرست
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گنج پرست. [ گ َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) که گنج پرستد و دوستدار گنج. عاشق گنج. گنج دوست :
لرزلرزان چو دزد گنج پرست
در کمرگاه او کشیدم دست.
لرزلرزان چو دزد گنج پرست
در کمرگاه او کشیدم دست.
نظامی.
کلمات دیگر: